ကျွန်မရဲ့ အရင်အိမ်ခန်းထဲမှာ ခုထိ အဖြေမပေါ်သေးတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ လူသတ်မှု ဖြစ်ပွားခဲ့ပါတယ်။ တကယ်ပါပဲ၊ အဲဒီအကြောင်းကို သိလိုက်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ နေရထိုင်ရတာ စိတ်မသိုးမသန့်နဲ့ အဆင်မပြေတော့ပါဘူး။

လူသတ်မှု၊ ဒါမှမဟုတ် ဓမ္မတာမဟုတ်တဲ့ သေဆုံးမှု တစ်ခုခုဖြစ်ပွားထားတဲ့ အိမ်ခန်းမျိုးမှာ ကျွန်မ မနေချင်ပါဘူး။ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းတွေကိုလည်း မသိချင်ပါဘူး။ လူသတ်မှုဖြစ်ထားတဲ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူက နေချင်မှာလဲ?

ဒါပေမယ့် အံ့သြဖို့ကောင်းလောက်အောင် အဲဒီလို အိမ်တွေမျိုးမှာ နေချင်တဲ့ လူအရေအတွက်ကလည်း တိုးပွားလားနေပါတယ်။ အကြောင်း အရင်းကတော့ တစ်ခုပဲ ရှိပါတယ်။

စျေးပေါလို့ပါပဲ။

အဲဒီလိုမျိုး ခိုက်တတ်တဲ့ အိမ်မျိုးတွေကို ရှောင်ဖို့ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ရှာဖို့ပဲဖြစ်ဖြစ် ခုဆောင်းပါးထဲမှာ ဘယ်လိုမျိုး ရှာရ၊ ရှောင်ရမယ်ဆိုတာကို ဖေါ်ပြပေးသွားမှပါ။ 

ခိုက်တတ်တဲ့ အိမ်ဆိုတာ ဘာပါလဲ?

အိမ်ခန်းတွေရဲ့ အရင်ပိုင်ရှင်တွေ တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ရပ်တွေရှိထားခဲ့တဲ့ အိမ်တွေကိုတော့ Wake ari bukken jouhou center 事故物件じこぶっけん・ 訳わけあり 物件情報ぶっけんじょうほうセンター လို့ခေါ်ပါတယ်။

ဂျပန်လို အပြည့်အစုံဆိုရင်တော့ Shinriteki kashi bukken 心理的瑕疵物件しんりてきかしぶっけん  ပါ။

Kashi 瑕疵かし  ဆိုတာ “ပြစ်ချက်၊ အစွန်းအထင်း” စသဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။

အိမ်ခြံမြေလိုမျိုးအရာတွေမှာတော့ “kashi” ဆိုတာက အိမ်ဝယ်လက်တွေ၊ အိမ်ငှားတွေအနေနဲ့ အိမ်ရဲ့ သွင်ပြင်လက္ခဏာတွေကြောင့်မဟုတ်ပဲ အခြားထူးဆန်းတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကြောင့် ပြစ်ချက်လို့ မှတ်ယူထားတာမျိုးကို ခေါ်တာပါ။

လူသတ်မှုဖြစ်ပွားခြင်း၊ ကို့ယ့်ကိုယ်ကို သေကြောင်းကြံစည်မှု၊ မိသားစုလိုက် အဖြစ်ဆိုး စတာမျိုးတွေဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ သမိုင်းရှိတာမျိုးကို “kashi” လို့ခေါ်တာပါပဲ။ နောက်ထပ်တိုးအနေနဲ့ ယာကူဇာဂိုဏ်းတွေရဲ့ နေရာနဲ့ နီးတာမျိုး၊ ဘာသာရေးအစွန်းရောက်အဖွဲ့ တစ်ခုခုရဲ့ ဌာနချုပ်တွေနဲ့ နီးတာမျိုးကိုလည်း ရည်ညွှန်းနိုင်ပါတယ်။

ဥပ‌ဒေနဲ့ ယိုပေါက်

ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံ အရပ်ဘက်ဥပ‌ဒေတွေနဲ့ အဆောက်အဦဆောက်လုပ်ခြင်းကို ထိန်းညှိပေးတဲ့ စီးပွားရေးဆိုင်ရာ ဥပဒေတွေမှာလည်း အိမ်ရှင်တွေအနေနဲ့ အိမ်ငှား/ဝယ်လက်တွေကို အိမ်ရဲ့ သမိုင်းကြောင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေရှိခဲ့ရင် အသိပေးရမယ်လို့ ပြဌာန်းထားပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဖြစ်ရပ်ဆိုးဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကိုတော့ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုထားခြင်းမရှိပါဘူး။ ဒါကြောင့် အိမ်ရှင်တွေအနေနဲ့ ဖြစ်ရပ်ဆိုးဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ပဲ သတ်မှတ်ပြီး အိမ်ငှား/ဝယ်လက်တွေကို ‌သူတို့ အသိပေးလိုတဲ့ အကြောင်းအရာကိုသာ ရွေးချယ်ပြီး အသိပေးတာမျိုး လုပ်ကြပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အိမ်ရှင်တွေဘက်က ကြည့်ရင်လည်း အကုန်လုံးကို လိုက်မှတ်ထားဖို့ သိပ်မလွယ်လှပါဘူး။ (ဂျပန်မှာ အိမ်အရွှေ့အပြောင်းတွေက အချိန်နဲ့အမျှ ရှိနေတာပါ။)

ဥပမာအနေနဲ့ အိမ်ရှင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ လာမယ့် အိမ်ခန်းရဲ့ နှစ်နှစ်တာ သက်တမ်းကာလအတွင်းက ဖြစ်ရပ်ဆိုးတစ်ခုခုရှိလာခဲ့ရင် နောက်လာမယ့် အိမ်ငှား/ဝယ်လက်တွေကို အသိပေးမယ်လို့ ဖေါ်ပြထားနိုင်သလို၊ တချို့ကတော့ အနှစ် (၂၀) ဆိုပြီး သက်တမ်းကာလ ထားကြပါတယ်။ အများလက်ခံထားတာကတော့ (၅) နှစ်ကနေ (၁၀) နှစ်ကြားသက်တမ်းပါပဲ။

ဆယ်နှစ်တာ သက်တမ်းကာလအတွင်းမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေရှိလာခဲ့ရင် နောင်လာမယ့် အိမ်ငှား/ဝယ်လက်လာတဲ့အခါ အသိပေးရမယ်ဆိုတဲ့ သတ်မှတ်ချက်လည်းရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအိမ်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်က နေထိုင်နေပြီး၊ ဘာမှ မဖြစ်ထားဘူးဆိုရင်တော့ နောက်ထပ် အိမ်ငှား/ဝယ်လက်လာတဲ့ အခါ အသိပေးစရာမလိုဘူးလို့ ဆိုထားပြန်ပါတယ်။

ဒီထဲမှာ ယိုပေါက်တွေရှိလာပါတယ်။ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေ ဖြစ်ပြီး ပထမဦးဆုံးလာငှားမယ့်သူကိုပဲ ဥပဒေအရ အသိပေးရမှာ ဖြစ်ပြီး၊ အဲဒီ အိမ်ငှား/ဝယ်လက်တွေ ပြောင်းရွှေ့သွားလို့ နောက်ထပ် ငှားမယ့်သူ၊ ဝယ်မယ့်သူတွေရှိလာတဲ့ အခါ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေကို အသိမပေးပဲထားလို့ ရပါတယ်။ အဲဒီလို ဥပဒေရဲ့ ယိုပေါက်ကို အသုံးချပြီး တချို့ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေကြုံခဲ့ရတဲ့ အိမ်ပိုင်ရှင်တွေရဲ့ မိသားစုတွေဟာ အိမ်မှတ်ပုံတင်ထားတဲ့ အမည်ကို သူတို့ရဲ့ မိသားစုဝင်တစ်ဦးကိုပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အခြား အသိတစ်ယောက်ကိုပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အမည်ခဏပြောင်းပြီး အနေပြတာမျိုး လုပ်ကြပါတယ်။

တချို့ကျတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ခဏသွားနေဖို့ ငွေကြေးပေးပြီး စေခိုင်းတာမျိုး လုပ်တတ်ကြပါတယ်။ ဒီလို ကိစ္စတွေနဲ့ တရားတဘောင်တွေ ဖြစ်ကြတာ တရားရုံးတွေမှာ အများကြီးပါပဲ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ အိမ်ပိုင်ရှင်တွေနဲ့ အိမ်ပွဲစားကုမ္ပဏီကြီးတွေ တိုင်ပင်ပြီး ဘုံသဘောတူညီချက်အနေနဲ့ (၁၀) နှစ်တာ အိမ်သက်တမ်းကာလအတွင်းက ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေရှိလာခဲ့ရင် ဒုတိယမြောက် အိမ်ငှား/ဝယ်လက်တွေ အထိ အသိပေးကြဖို့ သတ်မှတ်ခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါပေမယ့်လည်း နောက်ထပ် ယိုပေါက် တစ်ခုအနေနဲ့ကတော့ တတိယမြောက်အိမ်ငှားဖြစ်လာခဲ့ရင် အိမ်ရှင်ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒအရ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေကို မပြောပဲ ဖုံးကွယ်ထားနိုင်ပါတယ်။

အိမ်ရှင်ကို မေးပါ

ဆိုပါစို့၊ ကိုယ်က အိမ်အသစ်ရှာနေတယ်။ အိမ်ကလေးကလည်း အဆင်ပြေတယ်။ နေရာလည်း မဆိုးဘူး။ အလင်းရောင်နဲ့ လေဝင်လေထွက်လည်းကောင်းသလို၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဆိတ်ငြိမ်တယ်။ ဘူတာ၊ စျေးဆိုင်၊ အလုပ် အကုန်လုံးနဲ့ လက်တစ်ကမ်းအကွာပဲ။ စျေးကလည်း မယုံနိုင်စရာကို ချိုလွန်းနေတယ်။ (ဂျပန်မှာ အိမ်ငှားတွေ စျေးအရမ်းမြောက်တာ အကုန်လုံးအသိပါ။) ~♪ Bingo♪

ဖြစ်နိုင်တာတစ်ခုကတော့ “ဖြစ်ရပ်ဆိုး” တစ်ခုခု ဖြစ်ပွားထားခဲ့တဲ့ အိမ်ခန်းတစ်ခု ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေ ဖြစ်ပွားထားခဲ့တဲ့ အိမ်တွေဟာ စျေးကွက်ပေါက်စျေးထက် 20% လျှော့ချပြီး စျေးဖွင့်ကြပါတယ်။ (ဒီထက်လည်း နည်းနိုင်ပါတယ်။ အခြေအနေအရပါ။)

ဖြစ်ရပ်ဆိုးတစ်ခုခု ဖြစ်ပွားထားခဲ့တယ်လို့ ကိုယ်က တိတိကျကျ သိထားရင်တော့ အိမ်ရှင်ပြောတဲ့ စျေးကို တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ညှိယူပြီး ဆစ်နိုင်ပါသေးတယ်။ 

ဆိုပါစို့။ ကိုယ်က အိမ်ခန်းလေးတစ်ခုကို ပြောင်းဖို့ ကြိုက်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ အိမ်ခန်းရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေ ရှိမရှိကို ဘယ်လို သိနိုင်မလဲ?

လက္ခဏာတစ်ခုအနေနဲ့ကတော့ သာမန်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားရုံတင်မဟုတ်ပဲ လက်လက်ထနေအောင် အကုန်ပြန်ပြင်ဆင်ထားပြီးမှ စျေးအရမ်းပေါနေတာမျိုးပါပဲ။ နောက်ထပ် အသေးစိတ်သေသေချာချာသတိထားကြည့်ရင် ကြမ်းခင်းတွေက အသစ်စက်စက်ဖြစ်နေပြီး နံရံတချို့က အဟောင်းဖြစ်နေတာမျိုးတွေ၊ အိမ်သာထဲမှာ ဘိုထိုင်အသစ်တပ်ထားပေမယ့် အပြင်အဆင်နဲ့ နေရာချထားမျိုးက ရှေးခေတ် ဂျပန်အိမ်တွေလို ဖြစ်နေတာမျိုးတွေ စသဖြင့် ရှိလာခဲ့ရင် သတိထားစရာပါ။

အဲဒီလိုမျိုး အရှေ့အနောက် သိပ်မညီတဲ့ အချက်တွေ တွေ့လာခဲ့ရင် အိမ်ရှင် ဒါမှမဟုတ် အိမ်ပွဲစား ကုမ္ပဏီကို သေသေချာချာမေးသင့်ပါတယ်။ အိမ်ငှား/ဝယ်လက်ဘက်ကနေ တိုက်ရိုက်ထုတ်မေးလာခဲ့ရင် အိမ်ရှင်ဘက်က ဖြေပေးရဖို့ တာဝန်ရှိပါတယ်။ အိမ်ရဲ့ အနီးစပ်ဆုံး ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း လေ့လာကြည့်ပါ။ ကပ်လျက်အိမ်တွေမှာ လူရှိနေလား ဆိုတာမျိုးပါ။ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေဖြစ်ထားတဲ့ အိမ်ခန်းတွေဘေးကနေ အိမ်နီးချင်းတွေက မကြာခင်မှာပဲ ပြောင်းရွှေ့သွားတတ်ကြပါတယ်။

ဒါကြောင့်မို့ အဲဒီလို အိမ်မျိုးတွေကို ရှောင်ဖို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ရှာဖို့ပဲဖြစ်ဖြစ် အိမ်ငှားခ/ ခေါ်စျေးကို ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေသာ တကယ်ရှိနေခဲ့ရင် လျှော့ခိုင်းလို့ ရနိုင်ပါတယ်။

ဘာတွေ မေးရမလဲ

ကိုယ်မေးလို့ မဟုတ်ဘူးလို့ ငြင်းနေပြီဆိုရင်တော့ အိမ်ရှင်ရဲ့ အမူအယာကို အကဲခတ်ပါ။ (တချို့ ဂျပန်တွေ လိမ်ရင် အမူအယာပျက်တာ အတော်လေး သိသာပါတယ်။) 

အဲဒီလိုမျိုး တိုက်ရိုက်မေးယူရတာမှ အဖြေလည်းမရ၊ ဆက်ဆံရေးပျက်မှာလည်း ကြောက်နေရင် အောက်က အချက်လေးတွေကို မေးယူပြီး အဖြေကို သွယ်ဝိုက်ထုတ်ယူနိုင်ပါတယ်။

• ဒီအိမ်မှာ အရင်အိမ်ငှားက ဘယ်လောက်ကြာကြာနေခဲ့တာလဲ? အိမ်ငှားမရှိပဲ လွတ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ?
• ငှားပြီး နှစ်နှစ်အတွင်းမှာပဲ အိမ်ထပ်ပြောင်းသွားတာလား?
• သူတို့ အိမ်ပြောင်းလာတာက ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ ကာလ (ဥပမာ – မတ်လ) လိုမျိုးလား? ဘာလို့ပါလဲ?

အဲဒီလိုတွေမေးလို့ အိမ်ရှင်က ဖြေဖို့တွန့်ဆုတ်နေတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် မသိဘူးလို့ ဘူးခံငြင်းလာရင်လည်း စိတ်ချလက်ချ သိပ်ယုံလို့ မရသေးပါဘူး။ ကိုယ့်ဖာသာအားကိုးပြီး ရှာရတော့မှာပါ။ 

နောက်ထပ် သတိထားရမှာမျိုးတွေက အိမ်ရှင်ရဲ့ စကားတွေပါ။ “ဒီလောက်ကောင်းတဲ့နေရာလေး”၊ “ငါတို့တောင် မင်းတို့နဲ့ တူတူလာနေချင်နေပြီဟေ့”၊ “ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ဒီစျေးလောက်တန်တာမျိုး ဘယ်တော့မှ မရဘူး” ဆိုတဲ့ စကားမျိုးတွေသုံးလာပြီဆိုရင်တော့ သေသေချာချာ သတိထား စစ်ဆေးရတော့မှာပါ။

ဒါပေမယ့် ကိုယ်က အဲဒီလိုမျိုး ဖြစ်ရပ်ဆိုးနဲ့ အိမ်တွေက စျေးပေါတတ်တယ်ဆိုတာကို သိပြီး လိုက်ရှာနေတယ်ဆိုရင်တော့ အိမ်ရှင်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်ပြောလိုက်တာ ကောင်းပါတယ်။ အိမ်ရှင်ရော ကိုယ်ပါ စကားပြောရတာ သက်တောင့်သက်တာ ဖြစ်သွားမှာပါ။

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တင်ထားတဲ့ အိမ်ရှင်ကုမ္ပဏီတွေ

ကိုယ်က အိမ်ရှင်ကို မေးနေပေမယ့် ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်နဲ့ လိုရင်းမရောက်သေးဘူးဆိုရင်တော့ အိမ်ပွဲစားကုမ္ပဏီတွေနဲ့ အင်တာနက်တွေမှာ ရှာရတော့မှာပါ။

SUUMO အိမ်ပွဲစားကုမ္ပဏီဆိုရင် ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေ ဖြစ်လာခဲ့တာမျိုးကို ကွယ်ဝှက်မထားပါဘူး။

အဲဒီကုမ္ပဏီဆိုရင် ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေဖြစ်ထားတဲ့ အိမ်တွေရဲ့ အကြောင်းကို ကွယ်ဝှက်မထားတဲ့အပြင်၊ ဆန်းသစ်တဲ့ အိုင်ဒီယာတွေနဲ့ မားကတ်တင်းပါ ပြန်လုပ်ပါတယ်။ အောက်က စာက သူတို့ရဲ့ ကြော်ငြာပုံတွေထဲက တစ်ခုပါ။

• 事故物件♪ 人気の事故物件♪初期費用が少額♪TDL近い♪バストイレ付き♪ー初期費用の少ない事故物件でました！一人暮らしなのに一人暮らしではないような感覚にさせてくれる寂しがり屋さんにオススメのお部屋です♪
• ပြစ်ချက်လေးနဲ့ အိမ်လေးတွေ♪ လူကြိုက်များတဲ့ ပြစ်ချက်ရှိတဲ့ အိမ်လေးများ♪ စျေးတန်♪ Tokyo Disneyland အနီး♪ ကိုယ်ပိုင်အိမ်သာနဲ့ ‌ရေချိုးခန်းတွဲလျက်♪ ပြစ်ချက်ရှိတယ်ဆိုတာက စျေးတန်နေတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ပါပဲ! တစ်ယောက်တည်း နေပေမယ့် တစ်‌ယောက်ယောက်က အဖေါ်ပြုပေးနေသလို ဘယ်တော့မှ အထီးကျန်မှာ မဟုတ်ပါ။  အထီးကျန်တတ်တဲ့ single လေးတွေအတွက် အသင့်တော်ဆုံး♪

ကြော်ငြာထဲမှာတော့ စာသားချည်းပဲ မဟုတ်ပါဘူး။ အိမ်ရယ်၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကပုံတွေရယ်၊ အပိုထပ်ဆောင်းအနေနဲ့ ချစ်စရာသရဲဇာတ်ကောင်လေး Obake-no-Q-taro お 化ばけのQ 太郎たろう ကိုပါ ပူးတွဲ ကြော်ငြာထားတာပါ။

Obake-no-Q-taro お 化ばけのQ 太郎たろう ဆိုတာကတော့ Doraemon ドラえもん ကို ဖန်တီးခဲ့တဲ့ Fujiko Fujio 藤子不二雄 ကပဲ ဖန်တီးခဲ့တဲ့ သရဲဇာတ်ကောင်လေးပါ။

စျေးကတော့ တစ်လကို ယန်း ၂၃,၀၀၀ (US$230) နဲ့ စပေါ် လည်း ပေးစရာမလိုပါဘူး။ မီးဖိုချောင်၊ ဝရံတာ၊ ရေချိုးခန်းအိမ်သာ အပါအဝင်ဖြစ်ပြီး 107 square-foot တောင်ကျယ်တာပါ။ ဒီလို မားကတ်တင်းကောင်းတာ အောင်မြင်တယ်လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။

လိုလိုချင်ချင်နဲ့ နေချင်တဲ့သူတွေ အများအပြား လာရှာကြပါသတဲ့။

OSHIMA TERU

Oshima Teru CAVEAT EMPTOR ဆိုတာကတော့ Manabu Oshima က (၂၀၀၅) ခုနှစ် စက်တင်ဘာလကတည်းက ဖွင့်လှစ်ခဲ့တဲ့ အင်တာနက် စာမျက်နှာတစ်ခုပါ။

Website ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဂျပန်တစ်နိုင်ငံလုံးမှာရှိတဲ့ အိမ်ခြံမြေတွေမှာ ဓမ္မတာမဟုတ်တဲ့ သေဆုံးမှုတွေနဲ့ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေဖြစ်လာခဲ့တဲ့ သတင်းမျိုးတွေကို မြေပုံအလိုက်အတိကျ သတင်းဌာနက သတင်းတွေနဲ့ တွဲပြီး တိတိကျကျဖေါ်ပြပေးဖို့ပါ။ မီးတောက်ပုံလေးတွေနဲ့ ကိုယ်စားပြုထားတဲ့ နေရာတွေကတော့ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေ ဖြစ်ထားခဲ့တဲ့နေရာတွေပါပဲ။

စစချင်းတုန်းကတော့ တိုကျိုနဲ့ အနီးတဝိုက်ကိုပဲ ဖေါ် ပြပေးတာပါ။ ခုကတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြောက်အမေရိကနဲ့ ဥရောပဘက်ကိုပါ ထည့်သွင်းဖေါ်ပြလာပါတယ်။ သူတို့ဖေါ်ပြချက်တွေအတွက် ရဲဌာနတွေက သတင်းထုတ်ပြန်ချက်တွေ၊ သတင်းမီဒီယာတွေက ဖေါ်ပြချက်တွေ၊ တရားရုံးတွေက အမှုအခင်းတွေနဲ့ နေရပ်လိပ်စာတွေကိုပါ အတည်ပြုရည်ညွှန်းတာတွေကို ထည့်သွင်းထားပါတယ်။ ဒီဆိုက်ဟာ အခမဲ့ဖြစ်ပြီး သတင်းတွေကလည်း သတင်းဌာနတွေက တိုက်ရိုက်ကိုးကားတာမို့ တိကျတယ်လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် Oshima Teru ရဲ့ အားသာချက်က သတင်းဌာနတွေကို ကိုးကားတာမို့ အားနည်းချက်အနေနဲ့ တချို့မြို့ကြီးတွေမဟုတ်ရင် သတင်းမတက်ပဲ မဖေါ်ပြထားတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?

အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ ရပ်ကွက်သူ၊ ရပ်ကွက်သားတွေကို မေးဖို့ပဲ ရှိတော့တာပေါ့။

“ဒီအိမ်လေးက စျေးအရမ်းချိုနေပါတယ်၊ ဒါဟာ ဒီအိမ်ခန်းတစ်ခုပဲလား? ဒါမှ မဟုတ် ဒီနားတဝိုက်ကိုက စျေးချိုတာမျိုးလား?” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းမျိုးတွေပါ။ မေးပါများ စကားရဆိုသလို၊ အချိန်ကုန်ပေမယ့် အဖြေတစ်ခုတော့ ရလာနိုင်မှာပါ။

ဆုံးဖြတ်ချက်ချပါ

ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေရှိခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ်တွေအကြောင်းကို အိမ်ရှင်တွေကို ဘယ်လိုမေးရမလဲဆိုတာကို ကျွန်မပြောပြခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခြေအနေအတော်များများမှာ အိမ်ရှင်တွေဟာ တိုက်ရိုက်မေးလာခဲ့ရင် အမှန်အတိုင်းပြောကြတာများပါတယ်။ ဖုံးကွယ်ထားရင် တရားစွဲခံရမှာ ကြောက်ကြလို့ပါ။ တချို့ အိမ်ပွဲစားကုမ္ပဏီတွေ အဲဒီလို ဖုံးကွယ်တိမ်းရှောင်ခဲ့လို့ တရားစွဲခံရပြီး ဒေဝါလီခံသွားရတာတွေ ရှိပါတယ်။

ခိုက်တတ်တဲ့ အိမ်တွေကို ပြောင်းဖို့ စိတ်ဝင်စားပါသလား? ဒါကတော့ ကိုယ့်ဖာသာဆုံးဖြတ်ရမှာပါ။

တချို့ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတွေကြုံထားခဲ့ရတဲ့ အိမ်တွေထဲကို ပြောင်းသွားကြတဲ့ သူတွေရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေထဲမှာ “အခင်းဖြစ်ပွားတုန်းက ရုပ်အလောင်းတွေရဲ့ အနံ့အသက်တွေ နွေရာသီကာလတွေနဲ့ စွတ်စိုထိုင်းမှိုင်းတဲ့အချိန်တွေမှာ ပြန်ထွက်လာတာမျိုးတွေ”၊ “စိတ်ခြောက်ခြားပြီး ညည အိပ်မပျော်တာမျိုးတွေ” ကြုံကြရတယ်လို့ ပြန်ပြောင်းပြောကြတဲ့သူတွေ ရှိပါတယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြံ့ခိုင်မှုကို ကိုယ်ယုံကြည်တယ်ဆိုရင်တော့ မှန်ကန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချနိင်မှာပါ။

ကျွန်မကတော့ ရှင်းပါတယ်။ သိပ်မကြံ့ခိုင်ပါဘူး။ အဲဒီလို အိမ်မျိုးတွေမှာ မနေချင်သလို၊ ဖြစ်ရပ်ဆိုး အကြောင်းကိုလည်း မကြားသိချင်ပါဘူး။ 

စာဖတ်သူအနေနဲ့ကရော? ခိုက်တတ်တဲ့ အိမ်မျိုးတွေမှာ နေချင်စိတ်ရှိကြလား? ဖြစ်ရပ်ဆိုးဆိုတာမှာ ဘယ်အဆင့်လောက်၊ အတိုင်းအတာလောက်အထိဆိုရင် မမှုဘူးလဲ? လက်ရှိ ဂျပန်မှာနေတဲ့သူဆိုရင်‌ရော ကိုယ့်အိမ်ရဲ့ အကြောင်းကို ရှာကြည့်ဖူးပါသလား?

ဟော်လိုဝင်ပွဲကိုတော့ နှစ်စဥ် တိုကျိုမှာ စည်စည်ကားကား ကျင်းပလေ့ရှိကြပါတယ်။ 

ကိုရိုနာကပ်ဘေးကာလတုန်းကတောင် VR တွေနဲ့ ပွဲတွေလုပ်ခဲ့ပေမယ့် တချို့သူတွေကတော့ ရဲတွေ အရမ်းတားနေတဲ့ကြားထဲကကို ဝတ်စုံပြည့်နဲ့ထွက်လာကြတာပါ။ 

လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်တုန်းကဆိုရင် ဂျပန်လူမျိုးတွေအနေနဲ့ ပုံစံမျိုးစုံဝတ်စား ဆင်ယင်ထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေကို အမျိုးမျိုး နှာခေါင်းရှုံ့နေခဲ့ကြပါသေးတယ်။

ခုခေတ်တွေမှာတော့ အဝတ်အစားတွေ အဆင်အယင်တွေတင်သာမက အခြားအရာအချို့ပါ ပြောစရာလေးတွေ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တော့ ဂျပန်လူမျိုးတွေပါ ဟော်လိုဝင်ဆိုတဲ့ အနောက်တိုင်းယဥ်ကျေးမှုထဲကို ကိုယ်တိုင်စီးပါနေကြပါပြီ။

တိုကျိုမှာတော့ ဒီဇိုင်းအစုံနဲ့ ဝတ်စုံတွေပြင်ဆင်ပြီးရောင်းချနေတာမျိုးကို အောက်တိုဘာလရဲ့ ပထမအပတ်လောက်ကတည်းကနေ မြင်တွေ့ရမှာပါ။ တချို့ ဟော်လိုဝင်အကြိုပါတီလေးတွေကို ပိတ်ရက်တွေမှာ စလုပ်နေကြပါပြီ။

ကလပ်တွေ၊ ဘားတွေနဲ့ လက်လီစတိုးဆိုင်လေးတွေ၊ ခပ်‌ပေါပေါကလေးကစားစရာလေးတွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်လေးတွေကတော့ ဟော်လိုဝင်ကို ဆိုင်အပြင်အဆင်မျိုးစုံပြောင်းပြီး ပစ္စည်းမျိုးစုံကို ရောင်း၊ ငွေ သဲ့ယူကြတာပါ။

ဗယ်လင်တိုင်းဒေးနဲ့ ခရစ်စမတ်ပွဲရက်တွေလိုပဲ ဟော်လိုဝင်ပွဲဆိုပြီးတော့ ဖြစ်လာအောင် ယဥ်ကျေးမှုတွေ သွတ်သွင်းကြတဲ့ အထဲမှာ ဂျပန်ကုမ္ပဏီကြီးတွေရဲ့ စနက်လည်း အဓိက ပါဝင်ပါတယ်။

ကုမ္ပဏီကြီးတွေ၊ ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးတွေအတွက်ကတော့ ဘာပွဲဖြစ်ဖြစ် မားကတ်တင်းလုပ်ပြီး ကုန်ပစ္စည်းတွေ၊ ဝန်‌ဆောင်မှုတွေကို ရောင်းရဖို့ အဓိကဆိုတော့ တပြိုင်နက် ဝိုင်းတွန်းကြတာမှာ အတော်လေး တာ သွားတာပါ။

ဂျပန်စတိုင် အနောက်တိုင်းပွဲတွေကတော့ မူရင်းပုံစံတွေနဲ့ အတော်ကွာသွားတာပါ။ ဂျပန်မှုပြုခံရတယ်ပဲ ဆိုကြပါစို့။ (ဥပမာ – ခရစ်စမတ်ကာလတွေမှာ စုံတွဲတွေဟာ အလွန်စျေးကြီးတဲ့ ဟိုတယ်တွေမှာ ချိန်းတွေတဲ့ အလေ့အထလေးတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါဟာ ဟိုတယ်လုပ်ငန်းကြီးတွေက မားကတ်တင်းနဲ့ စပေးလိုက်တဲ့ အလေ့အထပါပဲ။)

အနောက်နိုင်ငံကြီးတွေကစတင်တဲ့ ပွဲတော်တွေဟာ ဂျပန်အရောက်မှာ အသွင်ကွဲထွက်သွားတယ် ဆိုပေမယ့် တူနေတဲ့ အချက်တွေလည်း အတော်များများ ရှိပါသေးတယ်။

• ကုမ္ပဏီကြီးတွေဟာ ဝင်ငွေတွေရဖို့အတွက် အချိန်ကိုက်လုပ်ဖို့ ပလန်တွေချတယ်။ 
• အဲဒီကုမ္ပဏီကြီးတွေကပဲ ဘယ်ပိတ်ရက်ဆိုရင် ဘာလုပ်သင့်တယ်၊ ဘယ်သွားသင့်တယ်၊ ဘာဝယ် ဘာစားသင့်တယ်ဆိုတာကို အမျိုးမျိုး ကြော်ငြာတွေ၊ နည်းလမ်းတွေကို အသုံးပြုပြီး ဆွဲဆောင်တယ်။ 
• နောက်ဆုံးမှာတော့ လူတွေရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဒီကာလ၊ ဒီအချိန်ဆိုရင် ဒါမျိုးဟာ စားနေကျ၊ သွားနေကျ၊ ဝယ်နေကျဆိုတာမျိုးဖြစ်လာပါတယ်။ ဘေးဘီကလူတွေကလည်း ဒါမျိုးတွေလုပ်နေတာမို့ သူများတွေတောင် လုပ်နေပြီ၊ ငါတို့မလုပ်သေးဘူးလားဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေ မိသားစုတွေ၊ စုံတွဲတွေမှာ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

ဟော်လိုဝင်ဆိုတာတော့ တတိယမြောက်အဆင့်ကို ရောက်သွားပြီလို့ ယူဆရင် ရလောက်မှာပါ။ ကုမ္ပဏီကြီးတွေရဲ့ မားကတ်တင်း ကြော်ငြာတွေထဲမှာ ဟော်လိုဝင်ဆိုတာကို “အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူကြီးတွေအတွက် ဘယ်လိုပဲ သောင်းကျန်းသောင်းကျန်း Ok တယ်” ဆိုတဲ့ ပုံရိပ်ကို ဆက်တိုက်ထိုးသွင်းနေကြတာပါပဲ။

ဘားတွေ၊ နိုက်ကလပ်တွေနဲ့ အခြား အရောင်ရင့်လုပ်ငန်းတွေကတော့ ပိုက်ဆံရှာဖို့ အခွင့်အရေးလို့ပဲ ကြိမ်းသေတွက်ကြတာပါပဲ။ သူတို့တွေရဲ့ ကြော်ငြာတွေက နှစ်စဥ်ဆိုသလို ဒီနှစ်က အမိုက်ဆုံး၊ ဒီနှစ်က အလန်းဆုံး၊ ဒီနှစ်သာ အကြမ်းဆုံးလို့ ကြော်ငြာနေကြတာပါ။

ဟော်လိုဝင်ကို ဆန့်ကျင်တဲ့ အဖွဲ့အချို့လည်း ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူနည်းစုအင်အားလေးနဲ့ ဂျပန်မှာ ကုမ္ပဏီကြီးတွေရဲ့ ငွေကျည်ဆံတွေ ဆက်တိုက်ပစ်ခတ်နေတဲ့ မားကတ်တင်းစစ်ပွဲမှာတော့ လွတ်‌အောင်ရှောင်ကြဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ 

ဟော်လိုဝင် : ‌Cosplay ပွဲအကြီးစားတစ်ခု?

အနောက်တိုင်းပုံစံတွေကနေ ဂျပန်ရောက်မှ နည်းနည်းပိုကဲလာတဲ့ အပိုင်းကို ဟော်လိုဝင်မှာ တွေ့ရမှာပါ။

ဂျပန်ယဥ်ကျေးမှုနဲ့ အကိုက်ဆုံးပဲလို့ ဆိုရမလား၊ ကိုယ်အကြိုက်ဆုံး ဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ တူအောင် လိုက်ပြီး ဝတ်စုံတွေဝတ်ကြ၊ ဆင်ယင်ကြတဲ့ cosplay အပိုင်းက ဂျပန်မှာ တော်တော်လေး ပေါက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ့်ကို အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူကြီးတွေလုပ်ကြတဲ့ cosplay တွေပါ။ 

Shibuya ဆိုရင် ဟော်လိုဝင်နေ့မှာ ဂိမ်းတွေ၊ anime တွေ၊ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းတွေ၊ စာအုပ်တွေထဲက ဇာတ်ကောင်မျိုးစုံရဲ့ ပါတီပွဲလို့တောင် ခေါ်ရမှာပါ။ လူထောင်ပေါင်းများစွာလို့ ပြောမယ်ဆိုရင်မလွန်လောက်ပါဘူး။ Live Cam တွေကနေပြီး တိုက်ရိုက်ကြည့်နေသလို၊ ဂျပန်ရဲ့ သတင်းမီဒီယာကြီးတွေ၊ ဝတ်စုံပြည့်နဲ့ လုံခြုံရေးရဲတပ်ဖွဲ့တွေနဲ့ကို တော်တော် စည်စည်ကားကားရှိလှပါတယ်။

10/31/2018 – Shibuya Halloween street party! pic.twitter.com/zE46ZBE07g

— Beardedguy (@Beardedguu1) November 3, 2018

လူတစ်ယောက်ကို fashionsnap.com က အင်တာဗျူးထားတာမှာ သူ့အနေနဲ့ ဟော်လိုဝင်နေ့မှာ “ပုံမှန် ရုံးဆင်းလာတဲ့ အဝတ်အစား” နဲ့ လူအုပ်ထဲ ဖြတ်လျှောက်တာမှာ နည်းနည်းတောင် ရှိုးတို့ရှန်းတန့်ဖြစ်မိတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

ဂျပန်တွေက မလုပ်ရင်လည်း မလုပ်ပါဘူး။ လုပ်ပြီဟေ့ဆိုရင်လည်း အပြတ်အသတ်သာအောင် လုပ်တဲ့ သဘောမျိုးကတော့ အတော်များများမှာ တွေ့ရပါတယ်။

川崎ハロウィンおもろい！ pic.twitter.com/W79MPfOZ79

— まっせー♛ (@mase_1213) October 26, 2014

ဟော်လိုဝင်ပွဲဆိုရင် အနောက်နိုင်ငံက ခရီးသွားတွေ ပွဲကြည့်ဖို့သက်သက်ကို တိုကျိုကို လာလည်ကြတာ အများအပြားပါပဲ။ 

ဟော်လိုဝင် အလိုမရှိ

မှန်ပါတယ်။ အထူးအဆန်း ဝတ်စုံအဆင်အယင်တွေနဲ့ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲ ကျင်းပကြတာ ပျော်စရာပဲပေါ့။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆက်တွဲတွေကတော့ ရှိပါသေးတယ်။

အရက်သောက်ထားတဲ့ လူငယ်တွေ စုရုံးစုရုံးနဲ့ ပျော်ရွှင်ကြပြီဆိုရင်တော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြစ်သွားကြတဲ့ အပိုင်းလည်း ရှိပါသေးတယ်။ ဂျပန်မှာကတော့ ပွဲတော်တွေမှာ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း မရှိကြပေမယ့်၊ နဂိုတုန်းက သန့်ရှင်းနေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အမှိုက်ပွလာရင်တော့ နည်းနည်း အသံထွက်လာမှာပါ။ 

ဂျန်မှာ ဟော်လိုဝင်ပွဲ အလိုမရှိ၊ “NO MORE HALLOWEEN IN JAPAN!” ဆိုတဲ့ လူအုပ်ကလည်း သပ်သပ်ရှိနေပါတယ်။ မမြင်မတင့်တယ်တာ တစ်ခုခု တွေ့ပြီဆိုရင်တော့ အဲဒီလူအုပ်က အင်တာနက်ဖိုရမ်တွေ၊ ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေမှာ ပေါ်လာတတ်တာပါပဲ။ အမှိုက်ပွနေတဲ့ လမ်းကြားတွေ၊ ဘီယာဘူးခွံတွေ၊ ပြန့်ကြဲနေတဲ့ အပေါစား ပလတ်စတစ်ကစားစရာအမှိုက်တွေပွနေတဲ့ တိုကျိုက မြင်ကွင်းတွေကို ရှုထောင့်မျိုးစုံကနေ ပုံတွေရိုက်ပြီး အထင်အမြင်မျိုးစုံနဲ့ မှတ်ချက်ပေး ပြောဆိုကြတာပါ။

Twitter ထဲမှာ @mitaka_cos အမည်နဲ့ တင်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ထဲမှာဆိုရင် သူက Shibuya က အများသုံးအိမ်သာထဲမှာ သွေးတွေတွေ့လို့ တော်တော်အော်ဂလီဆန်သွားပါတယ်။ (ဟော်လိုဝင်မှာ သုံးကြတဲ့ သွေးအတုတွေပါ။) ဒါပေမယ့် သူ့အပြောအရ ဒီတိုင်းထားခဲ့ဖို့ မနေတတ်တာမို့ အိမ်သာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ လူတချို့ အိမ်သာထဲကို ဝင်လာပါတော့တယ်။ မယုံနိုင်စရာ အဲဒီလူအုပ်က သွေးအတုတွေ ပေနေတဲ့ အခြားဟော်လိုဝင် ဝတ်စုံတွေကိုပါ ကမ်းပေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမလားလို့ ခိုင်းပါတော့တယ်။ သူလည်း စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ အော်ပြောလိုက်တော့ အဲဒီလူအုပ်က ပြန်တောင်းပန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆင်ခြေကတော့ “ဒါဟာ ဟော်လိုဝင်ပဲလေ။” ဆိုပြီး အဆုံးသတ်မှာ ပြောသွားတာပါ။ အဲဒါကို Twitter မှာ ပိုစ်တင်ခဲ့တဲ့ ကာယကံရှင်က အတော်လေး မကျေမချမ်းဖြစ်နေခဲ့တာပါပဲ။

ကျန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေကစပြီး အပေါ်ကလို အဖြစ်အပျက်တွေနဲ့ အပြုအမူတွေကို ခပ်စိပ်စိပ် အင်တာနက်ဖိုရမ်တွေထဲမှာ တွေ့လာရပါတယ်။ ပိတ်ရက်ပဲလေ၊ အပျော်ပေါ့ဆိုပြီး တာဝန်မဲ့လုပ်ရပ်တွေလည်း များလာပါတယ်။ ဂျပန်လူမျိုးတစ်ယောက်လုပ်ရင်သတင်းတွေကြားထဲ ပျောက်သွားပေမယ့် နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ သတင်းခေါင်းကြီးပိုင်းတွေမှာ ပါလာနိုင်တဲ့အထိ ဖြစ်သွားနိုင်တာပါ။

အပေါ်က အဖြစ်အပျက်ထဲက လူအုပ်ဆိုရင် လူဆိုးတွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။ တစ်နှစ်ပတ်လုံး စည်းကမ်းရှိပြီး တကယ်ကောင်းမွန်ကြတဲ့ သူတွေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အဖြစ်အပျက် အခိုက်အတန့်လေးတစ်ကြောင့် လူဆိုးပုံဖေါ်ခံရတာမျိုးကျတော့ တကယ်နစ်နာပါတယ်။

သန့်ရှင်းရေးကို လုပ်အားပေး

လူတွေသန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်၊ အမှိုက်တွေကောက်ကြတယ်ဆိုတာ ဂျပန်မှာ အဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အဆန်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာထက်ကို သန့်ရှင်းရေးဆိုတဲ့ အယူအဆက ဂျပန်ယဥ်ကျေးမှုထဲမှာကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းအမြစ်တွယ်နေတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။

ကမ္ဘာ့ဖလားဘောလုံးပွဲတွေတုန်းက ပွဲလာကြည့်ကြတဲ့ ဂျပန်တွေ ဘောလုံးပွဲကြည့်စင်တဝိုက်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်သွားတဲ့ ကိစ္စကလည်း အတော်လေး နာမည်ကြီးခဲ့တာပါ။

သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးကြတဲ့သူတွေက ဝန်ထမ်းတွေမဟုတ်ကြပါဘူး။ ဒီအတိုင်း လုပ်အားလာပေးကြတာပါပဲ။ ပြီးတော့ ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေမှာ ဓာတ်ပုံတွေတင်ကြပါတယ်။ အမှိုက်ပစ်မိတဲ့သူတော့ အဲဒီလို ပုံတွေမြင်ရင် ရှက်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။ ဂျပန်ယဥ်ကျေးမှုထဲမှာတော့ ရှက်ခြင်းနဲ့ အပြစ်ရှိသလိုခံစားရခြင်းဆိုတဲ့ အပိုင်းတွေလည်း အတော်များများပါဝင်ပါတယ်။

‌ဟော်လိုဝင်မှာ ပျော်ကြပါးကြတာ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လိုက်နာရမယ့် အပိုင်းလေးတွေတော့ ရှိတာပေါ့။ Shibuya ကိုတော့ ပွနေအောင် မလုပ်ခဲ့ပါနဲ့။ 

အမှိုက်ကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်ရမယ်ဆိုတာကို မူလတန်းကလေးတောင် နားလည်ပါတယ်။ အပျော်အပါးအတွက် ဘာပဲလုပ်လုပ် Ok နေပြီလား? 

လောလောဆယ် မနေ့ညက အားလုံးဖွထားတဲ့ အမှိုက်တွေကို Shibuya က လူငယ်တွေက ရှင်းနေပါပြီ။

@shibuya_akkun

Shibuya က အမှိုက်တွေကို ရှင်းခဲ့ပါပြီ။ ( ´ ▽ ` )ﾉ

ကိုယ့်ပျော်ရွှင်မှု တစ်ခုတည်းနဲ့ ဘေးဘီကို လူတွေ ဒီလောက်အထိ ဂရုမစိုက်ပဲနေမယ်လို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ပါဘူး။ အမှိုက်တွေ ပွချင်ပွပါစေ၊ ဂရုမစိုက်ပေါင်ဆိုတာက တကယ်ကို အံ့အားသင့်စရာပဲ။ ခုမနက်ပိုင်းအထိကို ညက ဝတ်စုံတွေနဲ့ လမ်းတွေလျှောက်နေတဲ့သူတွေ ရှိပါသေးတယ်။ ကိုယ်တွေ အမှိုက်တွေသိမ်းနေတာကို သူတို့ မြင်ပြီး တစ်ခုခုတော့ ခံစားမိကြဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ အမှိုက်တွေ ဆက်သိမ်းနေပါပြီ။

su___77

သန့်ရှင်းရေးလုပ်အားပေးတွေရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ လုပ်ရပ်တွေက တကယ်ကောင်းမွန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီလုပ်အားပေးအဖွဲ့တွေကို ကြောင်သူတော်တွေလို့ သမုတ်ကြတဲ့ သူတွေလည်း ရှိပါတယ်။ Twitter ထဲမှာ @hawk_kaito ဆိုတဲ့ အကောင့်နဲ့ အောက်ပါအတိုင်း ရေးခဲ့ပါတယ်။

• ゴミ 拾あろいしてることをわざわざ 自分じぶんでTwitterにあげる人って、「 私わたしゴミ 拾あろいしてるよ！ほら、 偉えらいでしょ！ 褒ほめて 褒ほめて！」って 感かんじなんだろうな
• လမ်းပေါ်က အမှိုက်တွေကို ရှင်းပေးတဲ့သူတွေအနေနဲ့ Twitter ထဲ ကိုယ့်ဖာသာတင်ပြီး ဂုဏ်ဖေါ်နေတာက “နင်တို့ အမှိုက်တွေကို ငါရှင်းပေးတာနော်၊ ငါ့လောက် ကောင်းတဲ့သူရှိဦးမလား?” ဆိုပြီး ဂုဏ်ဆာနေကြတာမျိုး မဟုတ်ဘူးလား။

ပြီးတော့ အကောင့်ဖျက်သွားတဲ့ @takumi_cast ဆိုတဲ့ အကောင့်နာမည်နဲ့ သူကလည်း အောက်ပါအတိုင်း တင်ခဲ့ပါတယ်။

• 自分じぶんでボランティアしましたとか ゴミ 拾あろいしましたとか ましてや、 ダメな 人ひとと 比くらべて 自分じぶんは 好いい 人ひとですよアピールする 人ひとは 絶対ぜったいに 偽善者ぎぜんしゃ。 偽善者ぎぜんしゃ＝ 悪魔あくまぢゃけぇ、うざい。
• ကိုယ့်သဘောနဲ့ ကိုယ် လုပ်အားပေး အမှိုက်သွားရှင်းပြီးမှ ငါတော့ အမှိုက်တွေ ရှင်းနေပါပြီနော်ဆိုပြီး လုပ်တတ်တဲ့ သူမျိုးဟာ ငါက သူများထက်သာတယ်ဟ ဆိုပြီး ပြချင်နေတဲ့ သူတွေပါပဲ။ ကြောင်သူတော်တွေပါ။ အာရုံတွေနောက်…

တကယ်တော့ Facebook ထဲမှာထက် Twitter မှာ ပိုပြီးတော့ ကွန်မန့်တွေက ကြမ်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အတော်များများကတော့ သူတို့ တင်ခဲ့တာတွေ လူသိနည်းနည်းများလာရင် အကောင့်ဖျက်လိုက်ကြတာများပါတယ်။

ဒါကလည်း ဂျပန်မှာ လွတ်လပ်စွာပြောဆိုခွင့်ရှိပေမယ့် အဲဒီအနောက်မှာ ဝာာဝန်ယူရမှုတွေပါ ကပ်လိုက်လာတာကြောင့်ပါပဲ။

ယာကူဇာတို့ ဟော်လိုဝင်

ယာကူဇာတွေလောက် ဂျပန်လူမျိုးစွဲကြီးတာ ယာကူဇာတွေပါပဲ။ ဂျပန်ကို ထိုးဖေါက်ဝင်ရောက်လာတဲ့ နိုင်ငံရပ်ခြားယဥ်ကျေးမှုတွေကို ယာကူဇာတွေဘက်က အချိန်တိုတွင်း လက်ခံဖို့ဆိုတာ သိပ်တော့ မလွယ်ပါဘူး။ 

လူကြီးတွေကတော့ ယာကူဇာတွေပါဝင်လာပြီဆိုရင် ရှောင်ကြ၊ ကြောက်ကြပေမယ့်၊ ကလေးတွေကတော့ လုံးဝ မမှုပါဘူး။ 

Yamaguchi-gumi (ဂျပန်ရဲ့ အကြီးဆုံး ယာကူဇာအဖွဲ့တွေထဲက တစ်ခု) ဆိုရင် မူလတန်းကျောင်းသားလေးတွေအတွက် ဟော်လိုဝင်လက်ဆောင် ချိုချဥ်လေးတွေ၊ ကစားစရာလေးတွေကို ယာကူဇာ ထိပ်ပိုင်းဝန်ထမ်းတွေကို သုံးပြီး ဝေပေးနေတာမျိုးလုပ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယာကူဇာတွေက နည်းနည်းတော့ ဟော်လိုဝင်မဆန်သလိုပါပဲ။ တစ်ယောက်မှ ဟော်လိုဝင် ဝတ်စုံတွေနဲ့ မဆင်ယင်ထားကြပါဘူး။

“Trick or Treat” ဆိုတဲ့ ဟော်လိုဝင်မှာ အနောက်တိုင်းကလေးတွေ ကစားကြတာမျိုးက ဂျပန်မှာ ခေတ်သိပ်မစားပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မုန့်ပေးတာကိုတော့ ဘယ်ကလေးမဆို အလွန်ပျော်ကြပါတယ်။

• その 菓子かし 配くばるためにどんだけ 若わかいもんの 血ちが 流ながれたかわかっとんのかい！
• ဒါမျိုးလေးတွေ ယာကူဇာက လုပ်ပေးဖို့ လူငယ်တွေ ဘယ်လောက် သွေးမြေကျခဲ့ရသလဲ သိလား?

• 子供こどもが 間違まちがっていくなら 分わかるけどベビーカーを 押おした 母親ははおやが 自分じぶんから 行いくってどうなの？w
• ကလေးတွေ သူ့ဘာသာသူ မုန့်သွားယူတာကတော့ ထားပါတော့။ တွန်းလှည်းနဲ့ အမေကပါ ယာကူဇာတွေဘက်ကို လှည့်နေတာပဲ။ ဟ ဟ

အပေါ်ကပုံကိုမြင်ပြီး ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေမှာတော့ အမျိုးမျိုး ထင်မြင်ချက်တွေပေးကြပါတယ်။

ခုလိုမျိုး ယာကူဇာအဖွဲ့တွေအနေနဲ့ လူမြင်ကွင်းမှာ အလှူအတန်းတွေလုပ်ပြတာက ပထမဆုံးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လှူတန်းပြပြီး လူထုက သူတို့အပေါ်ထားရှိတဲ့ သဘောထားတွေကို ပျော့ပျောင်းလာအောင် လုပ်တဲ့ သူတို့ရဲ့ ဗျူဟာတစ်ခုပါပဲ။ နှစ်သစ်ကူးတွေမှာဆိုရင် otoshidama お年玉おとしだま လို့ ခေါ်တဲ့ ကလေးတွေကို မုန့်ဖိုးတွေစာအိတ်တွေနဲ့ ထည့်ပြီးပေးတဲ့ ပွဲတွေမှာလည်း သူတို့ ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်ပါဝင်ကြပါတယ်။ ကုတ်အင်္ကျီအမည်းတွေနဲ့ လူကြီးတစ်အုပ်က ရောက်လာပြီး ပတ်ဝန်းကျင်က ကလေးတွေကို ယန်းတစ်သောင်းကနေ သုံးသောင်းလောက်ထည့်ထားတဲ့ စာအိတ်လေးတွေ ဝေတာမျိုးပါ။ ဒေါ်လာနဲ့ဆို ဒေါ်လာ တစ်ရာကနေ ဒေါ်လာ (၃၀၀) လောက်ပါတဲ့ စာအိတ်တွေ‌ပေါ့။ (ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ ရဲတွေရောက်လာပြီး မလုပ်ဖို့ တားမြစ်ပါလိမ့်မယ်။)

တချို့ နည်းနည်းရွှတ်နောက်နောက် နိုင်ငံခြားသားတွေလည်း အဲဒီလိုမျိုးတွေမြင်ရင် နည်းနည်းပေးပါလို့ သွားကြလေ့ရှိပါတယ်။ သဘောကောင်းတဲ့ အဖွဲ့ကတော့ ပေးသွားတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သတိထားတာ ကောင်းပါတယ်။ 

(၁၉၉၅) ခုနှစ် Kobe မှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ Hanshin ငလျင်ကြီးတုန်းကဆိုရင် Yamaguchi-gumi ဟာ ထိထိရောက်ရောက် အကူအညီပေးခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။ အထိအခိုက်အများဆုံးဖြစ်ခဲ့တဲ့နေရာတွေကို အ‌စောဆုံးရောက်ခဲ့ပြီး အရေးပေါ်ရိက္ခာတွေ၊ ဆေးဝါးတွေကို ငလျင်ဒဏ်ခံရတဲ့ ဂျပန်လူထုအတွက် ကူညီခဲ့တာပါ။ (၂၀၁၁) ခုနှစ်မှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဆူနာမီတုန်းကဆိုရင်လည်း Yamaguchi-gumi ရဲ့ နယ်မြေမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလို ထရပ်ကား (၂၅) စီးနဲ့ အပြည့် ဆေးဝါးတွေ၊ အရေးပေါ်အကာအရံတွေ၊ ရိက္ခာတွေကို ဂျပန်ပြည်သူလူထုအတွက် ကူညီခဲ့ပါသေးတယ်။ တချို့ကတော့ Yamaguchi-gumi ရဲ့ လုပ်ရပ်က လူထုကို သွေးဆောင်ဖို့ အခွင့်အရေးယူ စတန့်ထွင်တာလို့ ပြောပေမယ့်၊ တချို့ကတော့ နည်းနည်း သဘောကျသလို ရှိပါတယ်။

ဂျပန် ဟော်လိုဝင်

ဟော်လိုဝင်ပွဲဟာ ကိုဗစ်ကာလမှာတောင် virtual Shibuya ဆိုပြီး အွန်လိုင်းကနေ ပြုလုပ်ခဲ့တာပါ။ ဂိမ်းတွေ၊ ရှိုးပွဲတွေလည်း ပါပါတယ်။

တစ်ခုကောင်းတာက အမြဲလိုလို အမှိုက်ပွတယ်ဆိုပြီး ခဏခဏပြောလေ့ရှိတဲ့ ဟော်လိုဝင်ဆန့်ကျင်တဲ့ အုပ်စုကတော့ (၂၀၂၀) အွန်လိုင်း ဟော်လိုဝင်ပွဲမှာ ပြောစရာမရှိအောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ 

တကယ်က လူတွေ ပျော်ရွှင်ကြတာဟာ ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုဟာ တစ်ပါးသူကို မထိခိုက်စေသင့်၊ အနှောင့်အယှက်တော့ မဖြစ်စေသင့်ပါဘူး။ 

ယာကူဇာတွေ ဟော်လိုဝင်ထဲပါလာတာလည်း တကယ်က ကောင်းပါတယ်။ သူတို့ကတော့ ဟော်လိုဝင်ဝတ်စုံအနေနဲ့ ယာကူဇာဝတ်စုံဆိုပြီး တသီးတသန့်ချုပ်ဝတ်စရာ လိုလောက်မယ် မထင်ပါဘူး။ ဟော်လိုဝင်ပွဲကို ကလေးတွေ များများပါဝင်ပြီး ပျော်ရွှင်လာနိုင်မယ်ဆိုရင်လည်း ပိုကောင်းမှာပါ။ 

ဂျပန်ရဲ့ ဟော်လိုဝင်ပွဲကတော့ တစ်နှစ်ထက် တစ်နှစ် ပုံစံမျိုးစုံ၊ အိုင်ဒီယာမျိုးစုံနဲ့ ပြောင်းလဲပေါ်ထွက်လာနေတာပါပဲ။ ဂျပန်ကုမ္ပဏီကြီးတွေ၊ ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးတွေကလည်း ပစ္စည်းတွေ၊ ဝန်ဆောင်မှုတွေကို ရောင်းရအောင် အမျိုးမျိုး ဆက်လက်ကြံဆောင်နေကြဦးမှာပါ။

လူတွေကလည်း ပျော်ရွှင်မှုအတွက် ဝယ်ယူနေကြဦးမှာပါပဲ။

အသုံးမဝင်ရဘူး။ ဒါပေမယ့် အသုံးမကျတာလည်း မဟုတ်ရဘူး။ သုံးလည်းသုံး မနေရဘူး။ သုံးကြည့်ရင်လည်း သုံးလို့ရရမယ်။ ဒီလို ပစ္စည်းတွေကို တီထွင်ခဲ့တဲ့ Kenji Kawakami ကတော့ chindougu ဆိုတာ “un-useless” လို့ ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ပါတယ်။

Chindougu ဆိုတာ ဘယ်လိုဟာမျိုးတွေလဲဆိုတာကတော့ ကြည့်လိုက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ အောက်က ဗီဒီယိုကို ကြည့်ကြည့်ပါ။

Chindougu 珍道具ちんどうぐ ဆိုတာကတော့ စကားလုံး နှစ်လုံးပေါင်းစပ်ပါဝင်နေတဲ့ စကားလုံးတစ်လုံးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ Chin  珍ちん  ဆိုတာကတော့ “ထူးဆန်းအံ့ဖွယ်” စသဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ရပြီး Dougu 道具どうぐ ကတော့ “ကိရိယာ” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။

“ထူးဆန်းသော ကိရိယာများ” လို့ အဓိပ္ပာယ်ပြန်ရုံနဲ့ အဲဒီစကားလုံးရဲ့ အနက်ကို မခြုံငုံမိလောက်ဘူး ထင်ပါတယ်။ ဘယ်လိုမှ ဖယ်ထားလို့မရတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်တွေ ကျန်သေးတာမို့ပါပဲ။ အသုံးဝင်ပေမယ့် “ဒါကြီးက ရှက်စရာကြီးပါ” ဆိုပြီး လူတွေ မသုံးကြတာမျိုးလည်း အဓိပ္ပာယ် ပေါက်ပါတယ်။

Chindougu အတွေးအခေါ်၏ ပညတ်ချက် (၁၀) ချက်

တကယ့် chindougu အစစ်ကို ခုလို အတုအယောင်တွေများတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ လိုက်တုပတဲ့သူတွေကြားထဲကနေ ဘယ်လိုခွဲကြမလဲ? လွယ်ပါတယ်။

တီထွင်သူ Kenji Kawakami နဲ့ International Chindougu Society က သတ်မှတ်ထားတဲ့ chindougu ပညတ်ချက်တွေနဲ့ ကိုက်မကိုက် စိစစ်ပြီး ခွဲနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ အသင်းကြီးက သူတို့ရဲ့ Official Website မှာ ဖေါ် ပြသတ်မှတ်ထားတဲ့ ပညတ်ချက်တွေအရကတော့ အောက်ပါအတိုင်း အကျဥ်းချုံးလို့ရနိုင်ပါတယ်။

1. လုံးဝ အသုံး မဝင်ရဘူး

တကယ့်ကို အဆုံးစွန်ကျတဲ့ သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုပါပဲ။ တကယ်လို့ တီထွင်မှုတစ်ခုဟာ အမှန်ပဲ လူတွေအတွက် အသုံးဝင်လာပြီး၊ လူတွေကလည်း တစေ အသုံးပြုနေကြတယ်ဆိုရင် chindougu မဟုတ်တော့ပါဘူး။ Chindougu လို့ သတ်မှတ်ပြီး ဘောင်ဝင်ဖို့ ကြိုးစားနေမယ့်အစား ရောင်းလိုက်ရင် ဒေါ်လာသန်းနဲ့ချီပြီး ရကောင်းရမှာပါ။

2. ရှိရမယ်

ရှိရမယ်ဆိုတာက တကယ့်လူလောကမှာ တည်ရှိနေရမယ်ဆို့ ဆိုလိုတာပါ။ စိတ်ကူးထဲမှာပဲ ပုံဖေါ်ထားပြီး အပြင်မှာ လက်တွေ့မပြုလုပ်ခဲ့ရင် မရပါဘူး။ စာရွက်ထဲမှာ ပုံဆွဲထားပြီး ဖြစ်အောင် မလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုရင်လည်း အသုံးမကျတဲ့တီထွင်မှုတစ်ခုရဲ့ ပုံတစ်ပုံပဲဖြစ်နေမှာပါ။ လူ့ဘောင်ထဲကလူတွေတွေ့ကြုံ ခံစားနိုင်အောင် ပြုလုပ်ပေးဖို့၊ တည်ရှိလာအောင် အားထုတ်ပေဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒါမှ ဘယ်လောက်တောင် အသုံးမဝင်ဘူးလဲဆိုတာကို လူတွေ နားလည်သွားကြမှာပါ။

3. လွတ်လပ်မှုနဲ့ ဆောင်ရွက်ချက်တွေကို ကိုယ်စားပြုရမယ်

တစ်ယောက်ယောက်က အတင်းအကျပ်စေခိုင်းလို့ လုပ်လိုက်တာမျိုးမဟုတ်ရပါဘူး။ ကိုယ့်ရဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ တွေးခေါ်မှုအရ ထွက်ပေါ်လာတာပဲ ဖြစ်သင့်ပါတယ်။ ပုံမှန် စျေးကွက်စီးပွားရေးအရ လိုအုပ်နေတဲ့ ပစ္စည်းအတော်များများကိုတော့ စွမ်းဆောင်ရည်၊ အသုံးပြုရလွယ်ကူမှုနဲ့ အသုံးဝင်မှု စတဲ့ အချက်တွေကို စဥ်းစားပြီး ထုတ်ထားကြတာပါ။

4. အသုံးမဝင်ဘူးဆိုတာကိုလည်း လူတိုင်းက နားလည်နေရမယ်

သက်ဆိုင်ရာ နယ်ပယ်တစ်ခုခုထဲက (ဥပမာ – ဆရာဝန်တွေ၊ စက်ပြင်သမားတွေ၊ သိပ္ပံပညာရှင်တွေ) လောက်ကပဲ ဒါက အသုံးမဝင်နိုင်ပါဘူးလို့ နားလည်နေရုံနဲ့ chindougu လို့ ခေါ်လို့မရသေးပါဘူး။

ဥပမာ – အာကာသထဲမှာ အသုံးပြုဖို့ ပစ္စည်းတစ်ခုခုထွင်လိုက်တယ် ဆိုပါစို့။ အဲဒီပစ္စည်းဟာ အသုံးမဝင်ကြောင်းကို အာကာသနဲ့ဆိုင်တဲ့ သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ စစ်ဆေးမှုလိုအပ်နေသေးရင် chindougu မဟုတ်သေးပါဘူး။ သာမန်လူတစ်ယောက်လောက်ကပဲ ကြည့်တာနဲ့ အသုံးမဝင်လောက်ပါဘူးလို့ သဘော‌ပေါက်သွားနိုင်တဲ့ တီထွင်မှုမျိုး ဖြစ်ဖို့လိုပါတယ်။

5. ရောင်းချဖို့ မဟုတ်ရပါဘူး

တီထွင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းကို ငွေကြေးနဲ့ ဖလှယ်ပြီး ရောင်းချလိုက်ပြီဆိုရင်တော့ chindougu အဖြစ်ကနေ ပျက်ပြယ်သွားပါပြီ။

6. ဟာသတစ်ခုအဖြစ် အမြဲတမ်း  ပြုလုပ်နေစရာမလိုပါဘူး 

Chindougu တစ်ခုခုက ရယ်စရာအဖြစ် ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာက ဘေးထွက်အကျိုးတစ်ခုအနေနဲ့ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟာသဖြစ်ဖို့ တစ်ခုတည်းအတွက် ဦးတည်ပြီး တီထွင်တယ်ဆိုရင်တော့ chindougu အဖြစ်ခေါ်ဆိုဖို့ ခက်ခဲသွားနိုင်ပါတယ်။ ပြဿနာတစ်ခုခုကို ဘယ်လို ဆန်းသစ်တဲ့နည်းလမ်းနဲ့ ဖြေရှင်းသလဲဆိုတာနဲ့ အဲဒီနည်းလမ်းကို လူတွေက အကျွမ်းမဝင်သေးတာမို့ ရယ်စရာအဖြစ် ရှုမြင်သွားတာကိုတော့ တားလို့ ရနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

7. ဝါဒ မဖြန့်ချိရပါဘူး

ဒီပစ္စည်းတွေကို တီထွင်ကြတာဟာ ပြဿနာ တစ်ခုခုကို ဖြေရှင်းလိုက်ဖို့ကြိုးစားရာကနေ ဖြစ်လာတဲ့ တီထွင်မှုတွေပါ။ ပြဿနာပိုရှုပ်လာစေနိုင်တဲ့ အတွေးအခေါ်တစ်ခုခု၊ ဝါဒတစ်ခုခု (ဥပမာ –  ကွန်မြူနစ်ဝါဒ၊ အခြားလူအများ သဘောမကျတဲ့ ဝါဒတစ်ခုခု) လိုမျိုးကို ဖြန့်ချိဖို့အတွက် တီထွင်တာ မဖြစ်ရပါဘူး။

8. မညစ်ညမ်းရပါဘူး

ညစ်ညမ်းတဲ့ အောက်လုံးတွေနဲ့ လူတွေကို ကလိထိုးရယ်မောစေတတ်တာမျိုးက chindougu နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး။ အောက်လုံးဟာသတွေ၊ ရယ်စရာတွေဟာ အဆင့်အတန်းနိမ့်ပါတယ်။ သက်ရှိသတ္တဝါတွေနဲ့ ကိုယ်လက်အင်္ဂါချို့တဲ့သူတွေ၊ အသားအရောင်တွေ စသဖြင့်အပေါ်မူတည်ပြီး ရယ်စရာအဖြစ်လုပ်တာကိုလည်း chindougu က လက်မခံပါဘူး။

9. မူပိုင်ခွင့် မတင်ရပါဘူး

လူအများလက်လှမ်းမီတဲ့ အသိဉာဏ်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်တွေကို သိုမှီးတဲ့နေရာတွေမှာ chindougu ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပါတယ်။ လွယ်လင့်တကူ လုပ်နည်း နိဿရည်းတွေကို လူတွေ လက်လှမ်းမီရပါမယ်။ ပြန်လည်ဖန်တီးချင်ရင်လည်း ခွင့်ပြုပေးရပါမယ်။ တစ်စုံတစ်ယောက်တည်းက မောင်ပိုင်စီးပြီး မူပိုင်ခွင့်တင်ထားတာမျိုး မလုပ်ရပါဘူး။

10. Chindougu တွေဟာ ခွဲခြားမှုမရှိရပါဘူး

လူသားတိုင်းကို လေးစားရမှာဖြစ်ပြီး လူမျိုးစု၊ ကိုးကွယ်ရာဘာသာတရား၊ အသက်အပိုင်းအခြားနဲ့ လူမှုအဆင့်အတန်းတွေ စသဖြင့်ကို ခွဲခြားမယ်ဆိုရင် chindougu အဖြစ်သတ်မှတ်လို့မရပါဘူး။ Chindougu အနေနဲ့ လူ့အခွင့်အရေးကို အပြည့်အဝ လေးစားလိုက်နာမှုရှိရပါမယ်။

ဥပမာများ

အပေါ်က ပညတ်ချက်တွေဖတ်ပြီးပြီဆိုရင်တော့ chindougu ရဲ့ ဥပမာလေးတွေကို ကြည့်ကြည့်ပါဦး။ 

ပြီးရင်တော့ ပညတ်ချက်တွေနဲ့ ကိုက်နေသလား၊ မကိုက်ဘူးဆိုတာကိုလည်း စဥ်းစားကြည့်ပါ။

BUTTER STICK

နာမည်ကြီး လူသိအများဆုံး chindougu ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီခေတ်တုန်းက အထူးအဆန်း အိုင်ဒီယာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ တကယ့် လူသုံးပစ္စည်းတစ်ခုအနေနဲ့ ဝယ်လို့ရတဲ့ နေရာတွေရှိလာပါပြီ။

ပေါင်မုန့်ကို ထောပတ်သုတ်စားရာမှာ ထောပတ်သုတ်တဲ့ ဓားတွေကို ဆေးစရာမလိုတော့သလို၊ ထောပတ်အလေအလွင့်လည်းနည်းသွားမှာပါ။ တကယ်လည်း အသုံးဝင်တာကြောင့် chindougu အနေနဲ့ ဆက်သတ်မှတ်ဦးမှာလားဆိုတာကတော့ မေးခွန်းထုတ်စရာပါ။

360-DEGREE CAMERA HAT

ကင်မရာမြင်ကွင်းကို (၃၆၀) ဒီဂရီရိုက်လို့ရတာ ခုခေတ်ပေါ် စမတ်ဖုန်းတွေမှ ပေါ်လာတာမဟုတ်ပါဘူး။ (ခုခေတ်ဖုန်းတွေထဲမှာ panorama ဖန်ရှင်ပါပါတယ်။)

ဒီကင်မရာကတော့ ခေါင်းပေါ်မှာ ဦးထုပ်လို ဆောင်းရတာပါ။ ဖလင်ကင်မရာမို့ ချက်ချင်းတော့ ပုံတွေ ရဦးမှာ မဟုတ်သေးပါဘူး။ ဓာတ်ပုံဆိုင်တစ်ခုခုမှာ သွားပြီး ဓာတ်ပုံကူးရဦးမှာပါ။ ရလာတဲ့ ပုံတွေကိုတော့ (၃၆၀) ဒီဂရီမြင်ကွင်းပြည့် ဖြစ်ဖို့ဆိုရင် တိပ်နဲ့ကပ်‌ပေးရပါလိမ့်မယ်။

NOODLE COOLER

တခါတလေမှာတော့ ramen တွေနဲ့ udon ခေါက်ဆွဲတွေဟာ ဘယ်လောက်ပဲ အေးသွားအောင် မှုတ်မှုတ် တော်တော်ပူတာပါ။ နိုင်ငံခြားသားတွေ တအံ့တသြဖြစ်ရတာက ဂျပန်လူမျိုးတွေရဲ့ ခေါက်ဆွဲစားပုံတွေကိုပါ။ ပူပူလောင်လောင်‌ခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲကို အပူမလောင်ပဲ ပူပူလောင်လောင်ချည်းကိုပဲ ပူပူလောင်လောင် စားနိုင်စွမ်းရှိကြပါတယ်။ 

မမှုတ်နိုင်တဲ့သူတွေအတွက်ကတော့ ဖြေရှင်းဖို့ လွယ်ပါတယ်။ တူမှာ chindougu ပန်ကာလေး တပ်ထားလိုက်ရင် အဆင်ပြေမှာပါ။ 

မြန်မာနိုင်ငံက ခေါက်ဆွဲချစ်သူတွေနဲ့ ဟော့ပေါ့ ချစ်သူ၊ မာလာရှမ်းကောချစ်သူတွေအတွက်လည်း အဆင်ပြေလောက်မှာပါ။

SHOE BROOM AND DUSTPAN

လူတွေဟာ အရမ်းအပျင်းကြီးပါတယ်။ အမှိုက်လေးတစ်စတွေ့နေတာတောင် မကောက်ဖြစ်ပဲ၊ ကျော်သွားမိတဲ့ အဖြစ်တွေ လူတိုင်းမှာ မရေမတွက်နိုင်အောင် ရှိနေမှာပါ။ 

နောက်တစ်ချက်ကတော့ အမှိုက်ကောက်ဖို့ ခက်ခဲတာပါ။ အထူးသဖြင့် ဗိုက်အရမ်းပူတဲ့ သူတွေ၊ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေအနေနဲ့ ခါးကုန်းပြီး အမှိုက်ကို ကောက်လိုက်ဖို့က အလွန်ခက်ပါတယ်။ 

ခုလိုသူမျိုးတွေအတွက် ဒီဖိနပ်လေးကတော့ အသုံးဝင်မှာပါ။ ဒါပေမယ့် ဂေါ်ပြားနဲ့ ကျုံးလိုက်တဲ့ အထဲမှာ ပါလာတာ ကင်းခြေများတစ်ကောင်ဆိုရင်တော့ သတိထားပါ။ ခြေထောက်ကနေ အပေါ်ကို ကင်းခြေများက ဆက်တက်သွားမယ်ဆိုရင် အန္တရာယ်ရှိပါတယ်။

LIPSTICK GUIDE

အမျိုးသားတွေ ကောင်းကောင်းမလုပ်တတ်တဲ့ အရာရှိပါတယ်။ အဲတာကတော့ နှုတ်ခမ်းနီဆိုးတာပါ။ မယုံရင် ကိုယ့်အသိအမျိုးသား တစ်ယောက်ယောက်ကို နှုတ်ခမ်းနီဆိုးပြဖို့ ခိုင်းကြည့်ပါ။ သူကောင်းကောင်း မလုပ်တတ်တာမို့ အကြောက်အကန်ငြင်းဆန်နေမှာပါပဲ။ 

တချို့အမျိုးသမီးတွေလည်း နှုတ်ခမ်းနီသိပ်မဆိုးတတ်ကြပါဘူး။ မညီပဲဖြစ်သွားတာ၊ သွားကိုပါ ဆိုးမိတာ စသဖြင့် ရှိကောင်း ရှိလာနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီလိုလူတွေအတွက် ခုလို နှုတ်ခမ်းနီဆိုးဖို့ chindougu လေးက အသုံးဝင်မှာပါ။

UMBRELLA SHOES

ကားတစ်စီးက ဗွက်အိုင်တစ်ခုကို ဖြတ်မောင်းသွားလို့ စျေးကြီးလှတဲ့ ရှူးဖိနပ်တွေ ပေကုန်၊ စင်ကုန်မှာကို ပူစရာမလိုတော့ပါဘူး။ 

Gucci လို၊ Air Jordans လိုမျိုး စျေးကြီးတဲ့ ဖိနပ်တွေကို စီးလေ့ရှိတဲ့ သူတွေအတွက်ကတော့ မိုးတွင်းဆိုတာ အိပ်မက်ဆိုးပါပဲ။ ခြေအိတ်တွေရေစိုခဲ့ရင်လည်း အလွန်နေရခက်တာပါ။

CAMERA UMBRELLA

ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ရာသီဥတုက ကြမ်းတမ်းတဲ့ အထဲ ပါပါတယ်။ မိုးရွာရင်ရွာ၊ မရွာရင် နှင်းကျ၊ ဒါမှ မဟုတ်ရင်တော့ မုန်တိုင်းဝင်နေတာပါ။ 

ယခင်က ရေလုံနည်းပညာတွေ ကင်မရာတွေမှာ မပါဝင်သေးတာမို့ ဆိုးရွားတဲ့ ရာသီဥတုတွေအတွက် ကင်မရာလေးကို ဆောင်းပေးမယ့် ထီးလေးပါ။

BACK SCRATCH GUIDE

ကျောယားတဲ့ ဝေဒနာဟာ တကယ်ဆိုးပါတယ်။ ကိုယ့်ဖာသာကုတ်ရင်လည်း ဟိုမမီ၊ ဒီမမီ။ 

တစ်ယောက်ယောက်ကို ကုတ်ခိုင်းပြန်တော့လည်း ဟိုဘက်နားလေး၊ ဒီဘက်နားလေး ပြောနေရတာနဲ့ လိုရင်းမရောက်တော့ပါဘူး။ 

ဒီအင်္ကျီလေးကတော့ အမှတ်အသားပါပါတယ်။ သူနဲ့အတူ ကဒ်ကလေးတစ်ခုပါပါတယ်။ ကျောယားလာပြီဆိုရင် ကဒ်ကလေးထဲက နေရာလေးကို ထောက်ပြပြီး၊ အဲဒီနေရာကို တစ်ယောက်ယောက်ကို ကုတ်ခိုင်းရုံပါပဲ။

HAY FEVER HEADSET

နှာရည်ယိုတာ ဂျပန်မှာ အတွေ့ကြုံရဆုံးသော စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စရာ တစ်ခုထဲ ပါပါတယ်။ 

နှာရည်ယိုရင် ဖြေရှင်းနည်းက ရှူသွင်းပြီး မျိုချလိုက်တာ၊ ဒါမှ မဟုတ် တစ်ခုခုနဲ့ သုတ်ပစ်လိုက်တာမျိုးနဲ့ အဆင်ပြေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လူကြားသူကြားထဲ ရောက်နေခဲ့ရင်တော့ တစ်ရှူးလိုအပ်မှာပါ။ တစ်ရှူးကုန်သွားမှာကိုလည်း စိတ်မပူရအောင် ခု chindougu လေးကို စမ်း အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။

EYEDROP FUNNEL GLASSES

စာဖတ်များသူတွေ၊ ကွန်ပြူတာနဲ့ ဖုန်း အသုံးများတဲ့ သူတွေအတွက် မျက်စဥ်းခတ်ရတာ အလုပ် တစ်ခုပါ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လောက်ပဲ အလေ့အကျင့်ရှိနေတဲ့သူဖြစ်ဖြစ် မျက်လုံးထဲ‌ရောက်အောင် မျက်စဥ်းကို ခတ်ရတာ ခက်ခဲပါတယ်။ 

ဒါတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ chindougu မျက်မှန်လေးမှာ မျက်လုံးကို တည့်တည့်ချိန်ထားတဲ့ ကတောလေးတွေ တပ်ဆင်ထားပါတယ်။

BABY MOP (OR CAT MOP)

ကြောင်တွေနဲ့ ကလေးတွေလောက် အပျင်းကြီးတဲ့သူတွေရှိမယ်မထင်ပါဘူး။

ကြောင်ရော၊ ကလေးရော အချိန်မှန် အစာကျွေးရတယ်။ နည်းနည်းလေး နောက်ကျရင်တောင် အော်တယ်။ ဘာအလုပ်မှတော့ ပြန်မလုပ်ပေးပါဘူး။ 

ဒါပေမယ့် သူတို့တွေရဲ့ တူညီတဲ့ အချက်က တရားလွန်ဆော့ကြတာပါ။ ဒီတော့ အလုပ်ခိုင်းမရမယ့်အတူတူ အဝတ်စလေးတွေ တပ်ပေးထားရင် အိမ်သန့်ရှင်းရေးလည်း လုပ်ပြီးသားဖြစ်သွားမှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ အိုင်ဒီယာလေးကို ယူပြီး အွန်လိုင်းမှာ ပစ္စည်းတစ်ခုအနေနဲ့ တကယ်ရောင်းချနေပါတယ်။

SWISS ARMY GLOVES

သွားပွတ်တံဆိုတာ ဘာပါလဲ? အမွှေးတချို့ကို တုတ်တံ တစ်ခုခုမှာ အဆင်ပြေအောင် တပ်ထားတာပါ။

ဒါဖြင့် ကိုယ့်လက်ညိုးဆိုတာရော အစားထိုးအနေနဲ့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလား? ဒီလို စဥ်းစားကြည့်ရင် ထူးဆန်းတယ်ထင်ရပေမယ့် မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ တချို့ကျေးလက်ဒေသတွေမှာ လက်နဲ့ တံပူထိုးတယ်ဆိုတဲ့ သွားတိုက်ပုံရှိနေတုန်းပါပဲ။

ONION CHOPPING GLASSES

အိမ်ရှင်မတွေကတော့ အတော်လေး အကြိုက်တွေ့ကြမှပါ။ ကြက်သွန်လှီးတဲ့အခါ မျက်ရည်မကျပဲ လှီးလို့ရအောင် အထူးထုတ်ထားတာပါပဲ။ ဗီဒိယိုကို ကြည့်ကြည့်ပါ။

တကယ်တော့ ကြက်သွန်လှီးရင် မွှန်ပြီး မျက်ရည်ကျရတာဟာ ကြက်သွန်ကထွက်ရှိလာတဲ့ ဓာတ်ငွေ့တွေ မျက်လုံးထဲ ဝင်လို့ဖြစ်ပါတယ်။ ခု မျက်မှန်မှာတော့ ဓာတ်ငွေ့တွေ မျက်လုံးထဲ မဝင်ရအောင် ပန်ကာနဲ့ မှုတ်ထုတ်ပေးတာပါ။ 

တကယ်အလုပ်ဖြစ်မဖြစ်တော့ မသိပါဘူး။

NOODLE SPLASH GUARD

Ramen ခေါက်ဆွဲတစ်ခွက်ကို မြန်မြန်စားခြင်းကတော့ ဟင်းရည်တွေဟာ အင်္ကျီတွေပေါ်ကို အစက်တွေစင်ပြီး ပေကျံစွန်းထင်းခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်တတ်ပါတယ်။

အမျိုးသားတွေကတော့ သိပ်ဂရုထားလေ့မရှိပေမယ့်၊ သေသေချာချာလှလှပပ ပြင်ဆင်လာတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အတွက်ကတော့ အင်္ကျီတွေမှာ ခေါက်ဆွဲဟင်းရည် အစက်တွေ စင်ကုန်တာက အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုပါပဲ။ ခု chindougu လေးကတော့ အဲဒီလိုတွေ မဖြစ်ရအောင် ကာကွယ်ပေးမှာပါ။

UMBRELLA TIE

ဂျပန်မှာ ပြဿနာအရှိဆုံးက ထီးပြဿနာပါပဲ။ နေခြစ်ခြစ်တောက် ပူနေရာကနေ ရုတ်တရက် မိုးရွာချချင် ချတာမျိုးဆိုတော့ ထီးမေ့လာတဲ့ ပြဿနာဟာ လူတိုင်းနေ့စဥ်လိုလို ကြုံတွေ့နေတာပါ။

နက်ခ်တိုင်ကတော့ ဂျပန်မှာ ရုံးအလုပ်ဝင်နေရတဲ့ အမျိုးသားတိုင်း မေ့လို့မဖြစ်တဲ့ အဆင်တန်ဆာတစ်ခုပါပဲ။ ဒီတော့ အမေ့လွယ်တဲ့ ပစ္စည်းကို၊ မေ့လို့ မဖြစ်တဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ တွဲပေးလိုက်တာဟာ မေ့တဲ့ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သွားမှာပါ။

Chindougu နက်ခ်တိုင်ထီးလေးပါ။

SUBWAY SLEEPER

ကိုယ်က တစ်နေ့လုံး အလုပ်တွေပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်လာခဲ့တယ်။ ရထားစီးပြီး အိမ်ပြန်တဲ့ အချိန်လေးကတော့ တကယ် အိပ်လို့ကောင်းတဲ့ အချိန်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အိပ်မောကျနေပြီး ကိုယ်ဆင်းရမယ့် မှတ်တိုင်ကျော်သွားခဲ့ရင်ရော?

Subway Sleep Hat လို့ အမည်ပေးထားတဲ့ ဦးထုပ်လေးကတော့ ရထားထဲမှာ အိပ်နေတုန်း ရှေ့ကို ငိုက်မကျသွားအောင် အပြင် နဖူးနေရာမှာလည်း ကိုယ်ဆင်းချင်တဲ့ မှတ်တိုင်ကို ရေးပြီး ကိုယ်ဆင်းချင်တဲ့ မှတ်တိုင်နေရာကိုရောက်ရင် ကိုယ့်ကို နှိုးပေးဖို့ ကပ်ထားလို့ရတာမို့ အဆင်ပြေမှာပါ။

THE SELFIE STICK

ဆိုင်တွေပေါ်မှာ selfie stick ဆိုပြီး မပေါ်ပေါက်ခင်က chindougu ပါ။ 

အားလပ်ရက်အပန်းဖြေခရီးတစ်ခုမှာ Kenji Kawakami က အကြံရခဲ့တာပါ။ သူက ကလေးတစ်ယောက်ကို သူ့ကင်မရာလေးပေးပြီး သူ့ပုံကို ရိုက်ခိုင်းခဲ့ပါတယ်။ သူပေးပြီး ဟိုဘက်လှည့်လိုက်တော့ ကလေးက ကင်မရာယူပြီး ထွက်ပြေးသွားခဲ့ပါတယ်။

ဒါနဲ့ပဲ (၁၉၈၃) ခုနှစ်မှာ “Self Portrait Camera Stick” ဆိုပြီး သူတီထွင်ခဲ့ပါတယ်။ ဂျပန် ကင်မရာ ကုမ္ပဏီကြီး Minolta က သူ့တီထွင်မှုကို ကုန်ပစ္စည်းအနေနဲ့ ထုတ်လုပ်ခဲ့ပေမယ့် အောင်မြင်မှု မရခဲ့ပါဘူး။ (၁၉၉၅) ခုနှစ်မှာတော့ Kawakami က သူ့ရဲ့ ပထမဆုံး Chindougu စာအုပ်ထဲမှာ chindougu အနေနဲ့ ထည့်သွင်းဖေါ်ပြခဲ့ပါတယ်။

Chindougu ပညတ်ချက်တွေနဲ့ ငြိနေတာမို့ chindougu တစ်ခု အဖြစ် သတ်မှတ်မယ် မသတ်မှတ်ဘူးဆိုတာကတော့ မေးခွန်းထုတ်စရာပါ။

CHINDOGU သမိုင်း

Chindougu ရဲ့ သမိုင်းကြောင်းကို ပြောမယ်ဆိုရင်တော့ Keji Kawakami ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ သမိုင်းကြောင်းလို့ ပြောလို့ရမှာပါ။ 

Kawakami ကို (၁၉၄၆) ခုနှစ် Nara ပြည်နယ်မှာ မွေးဖွားခဲ့ပါတယ်။ လေကြောင်းသိပ္ပံပညာရပ်ကို Tokai တက္ကသိုလ်မှာ (၁၉၆၇) ခုနှစ်က ဆည်းပူးခဲ့ပေမယ့် (၁၉၇၀) ပြည့်နှစ်ကာလများရဲ့ ကျောင်းသားလှုပ်ရှားမှုအရေးအခင်းတွေမှာ ပါဝင်ခဲ့ပြီး ကျောင်းထွက်ခဲ့ပါတယ်။

(၁၉၆၀) ပြည့်နှစ်များတုန်းက ဂျပန်ကျောင်းသားလူငယ်တွေဟာ ဂျပန်အစိုးရနဲ့ အမေရိကန်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြပါတယ်။ Kawakami ဆိုရင် ရဲတွေနဲ့ လုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့တွေကို မိုလိုတော့ဗ် (molotov) တွေနဲ့ကို ပေါက်ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလိုမျိုး ပုံမှန်တကျမဟုတ်တဲ့ ဘဝလမ်းကြောင်းကပဲ Kawakami ကို chindougu လမ်းကြောင်းထဲကို ဆွဲခေါ်ခဲ့သလားဆိုတာကတော့ မေးခွန်းထုတ်စရာပါပဲ။

ကျောင်းသားလှုပ်ရှားမှုတွေဟာလည်း နှစ်ကာလကြာလာတာနဲ့အမျှ တဖြည်းဖြည်းအားပျော့သွားပြီး၊ လက်ဝဲယိမ်းအဖွဲ့အချို့ဟာလည်း အချင်းချင်းမသင့်မမြတ်ဖြစ်ကုန်ကြတာနဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ခဲ့ရပါတယ်။ (၁၉၈၀) ပတ်ဝန်းကျင်လောက်မှာတော့ အရင်က သူတို့ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြတဲ့ ဂျပန်လူနေမှုဘဝစနစ်ကြီးထဲကို ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာကြပါတော့တယ်။ Kawakami ဟာ အလုပ်မျိုးစုံ အောင်လုပ်ပါတယ်။ အများအားဖြင့်ကတော့ စာရေးသားတာနဲ့ တည်းဖြတ်တာပါ။

အဲဒီလို စာရေးသားတာတွေကြောင့် အဲဒီအချိန်တုန်းက နာမည်ကြီးတဲ့  Tsuhan Seikatsu 通販生活つはんせいかつ ဆိုတဲ့ စျေးဝယ်လမ်းညွှန် မဂ္ဂဇင်းမှာ အယ်ဒီတာအလုပ်ရခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တော့ Kawakami က ရုပ်ပစ္စည်းဗဟိုပြုဝါဒကို ရွံ့မုန်းပါတယ်။ 

အရာဝတ္ထုတွေဟာ ရောင်းကုန်တွေဖြစ်ကုန်တဲ့ ရုပ်ပစ္စည်းဗဟိုပြုဝါဒကို ကျွန်တော်ဆန့်ကျင်ပါတယ်။

Kenji Kawakami

ကိုယ်မနှစ်သက်တဲ့ အရာတစ်ခုကို အလုပ်အကိုင်တစ်ခုအဖြစ် လုပ်နေခဲ့ရတဲ့ Kawakami အနေနဲ့ chindougu ဘက်ကို စိတ်အားထက်သန်လာတာလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ Tsuhan Seikatsu မှာ သူရှိနေတဲ့ အချိန်ကစပြီး သူ့ရဲ့ “အသုံးမဝင်တဲ့ တီထွင်မှု” တွေကို စတင်လုပ်ခဲ့တာပါ။

သူ့အနေနဲ့ စာတိုက်ကနေ ပစ္စည်းတွေအော်ဒါကောက်ပေးတဲ့အပိုင်းမှာသာ အလုပ်မလုပ်ခဲ့ရင် chindougu ဆိုတာ စိတ်ကူးယဥ်အနေနဲ့ပဲ လေထဲမှာ ပျောက်ကွယ်သွားမှာပါ။ အယ်ဒီတာတစ်ယောက်အဖြစ်သူဟာ မဂ္ဂဇင်းဖေါင်ပြည့်အောင် ဖြည့်ပေးရမယ့် တာဝန်ရှိပါတယ်။ တစ်လမှာတော့ ဖေါင်မပြည့်ပဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ 

ကြံရာမရတဲ့ Kawakami လည်း လွတ်နေတဲ့ စာမျက်နှာတွေကို ရောင်းဖို့မဟုတ်တဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ဖြစ်အောင် ဖြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပထမတစ်ခုကတော့ မျက်စဥ်းခပ်တဲ့ ကတော့မျက်မှန်ပါ။ (သူကိုယ်တိုင် သုံးနေခဲ့တဲ့ဟာပါ။) နောက်တစ်ခုကတော့ ဆိုလာနဲ့ ဆက်ထားတဲ့ ဓာတ်မီးပါ။ (ဓာတ်ခဲပြန်အားသွင်းတာမပါပါဘူး။ နေ့ခင်းမှာပဲ လင်းတာပါ။ ညကျ မလင်းပါဘူး။) ပြီးတော့ “chindougu” လို့ ခေါင်းစဥ် တပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

သူ့တီထွင်မှုတွေက ချက်ချင်းပဲ ပေါက်သွားပါတော့တယ်။ စာဖတ်သူတွေအနေနဲ့ Kawakami ပြုလုပ်စုဆောင်းထားတာတွေအကုန်ကို ဖတ်ချင်၊ သိချင်ကြပါတော့တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အနုပညာပြပွဲတွေ၊ အင်တာဗျူးတွေ၊ TV ရှိုးတွေကနေ ဖိတ်ကြားခံရပါတော့တယ်။ 

ရှစ်လလောက်ကြာတဲ့ အခါမှာ the Tokyo Journal ဆိုတဲ့ အင်္ဂလိပ်မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုရဲ့ စာရေးဆရာ Dan Papia ကသိပြီး Kawakami ရဲ့ အယူအဆတွေကို သဘောကျသွားပါတော့တယ်။ 

Dan အနေနဲ့ Kawakami ရဲ့ အယူအဆတွေ၊ တီထွင်မှုတွေကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာနဲ့ အနောက်နိုင်ငံတွေကို စတင်မိတ်ဆက်ပေးပါတော့တယ်။ အနောက်နိုင်ငံတွေမှာပါ Kawakami ရဲ့ တီထွင်မှုတွေဟာ နာမည်ရပြီးကျော်ကြားလာခဲ့ပါတယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ Tokyo Journal ရဲ့ စာဖတ်သူတွေဟာ သူတို့ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်ထားတဲ့ chindougu တွေကို Dan ရဲ့ ရုံးကို ပို့ပါတော့တယ်။ Dan ရဲ့ ခေါင်းထဲမှာ အသိတစ်ခုလက်ကနဲ ဖြစ်သွားလိုက်ပါတယ်။ Dr. Kawakami အနေနဲ့ သူတစ်ယောက်တည်းကပဲ “အသုံးမဝင်တဲ့ တီထွင်မှုတွေ” ကို လုပ်နေတာ မဖြစ်သင့်ပါဘူး။ ဒါဟာ အနုပညာရပ်တစ်ခုပဲမို့ အခြားသူတွေကိုလည်း ပါဝင်ဖို့ လမ်းကြောင်းဖေါက်ပေးဖို့လိုနေပြီလို့ သဘောပေါက်လာပါတော့တယ်။ 

(၁၉၉၅) ခုနှစ်မှာ Kenji Kawakami နဲ့အတူ Dan ဟာ International Chindougu Society ကို တည်ထောင်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီနှစ်မှာပဲ “101 Unuseless Japanese Inventions: The Art of Chindogu” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ပူးပေါင်းထုတ်ဝေလိုက်ကြပါတယ်။ နောက် (၂) နှစ်အကြာ (၁၉၉၇) ခုနှစ်မှာ “99 More Unuseless Japanese Inventions: The Art of Chindogu” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ထပ်မံထုတ်ဝေခဲ့ပါတယ်။

Chindougu ခေတ်ရောက်သွားတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။ သူတို့တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ အဖွဲ့ထဲကိုလည်း အဖွဲ့ဝင်တွေ အများကြီး‌ရောက်လာသလို Hugh Fearnley-Whittingstall လိုမျိုး တက်တက်ကြွကြွနဲ့ အဖွဲ့ဝင်သစ်တွေကို အယူအဆတွေဖြန့်ဖြူးပေနေသူတွေလည်း ပေါ်လာပါတယ်။ Kenjji Kawakami ကိုလည်း အနောက်နိုင်ငံတွေနဲ့ အခြားနိုင်ငံတွေရဲ့ ရုပ်သံအစီအစဥ်တွေကနေပါ အင်တာဗျူးတွေ ဖိတ်လာကြပါတယ်။ BBC ရဲ့ It’ll Never Work? နဲ့ Tomorrow’s World ဆိုတဲ့ အစီအစဥ်တွေမှာ ပင်တိုင် တင်ဆက်သူဖြစ်လာပါတယ်။ ဥရောပဘက်မှာတော့ သူ့ကို လူထူးလူဆန်းဉာဏ်ကြီးရှင်ကြီး တစ်ဦးလို မြင်ကြတာပါ။ အမေရိကဘက်ကတော့ Kawakami ကို ခပ်ကြောင်ကြောင် တီထွင်သူတစ်ဦးလို့ပဲ အမြင်ရှိခဲ့ကြပါတယ်။ ဟောင်ကောင်မှာတော့ ငွေရှင်ကြေးရှင်တွေအနေနဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံလို့ရနိုင်လောက်မယ့် ပစ္စည်းအဆန်းထုတ်သူတစ်ဦးအဖြစ် ရှုမြင်ခဲ့ကြတာပါပဲ။

ဒီလို ကျော်ကြားခဲ့ပေမယ့် Kawakami ဟာ သူ့ရဲ့ တီထွင်မှုတွေကနေပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှာတာမျိုးမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ (သူတို့ရဲ့  ပညတ်ချက် အမှတ်တစ်ပါ။) မူပိုင်ခွင့်ရုံးတွေမှာ မှတ်ပုံတင်တာမျိုး တစ်ခုမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။

လူတိုင်းနဲ့ ဆိုင်သင့်တဲ့ အရာတွေဟာ မူပိုင်ခွင့်တွေအဖြစ်နဲ့ တစ်ဦးတည်း မောင်ပိုင်စီးခံနေရတယ်။ မူပိုင်ခွင့်လောကဆိုတာ လောဘနဲ့ ညစ်တီးညစ်ပတ်လုပ်ကြတဲ့ လူတွေရဲ့ လောကပဲ။

Kenji Kawakami

ဒါ့အပြင် သူ့ရဲ့ ဟောပြောပွဲတွေ၊ ရုပ်သံအစီအစဥ်တွေကနေရခဲ့တဲ့ ငွေကြေးတွေကို ပြန်လှူခဲ့တာမျိုးတွေ၊ စာအုပ်တွေ၊ ဆောင်းပါးတွေကနေရတဲ့ ငွေကြေးတွေကို သူနှစ်သက်တဲ့ အသင်းအဖွဲ့တွေကို လှူပစ်လိုက်တာမျိုးတွေ အမျာကြီးလုပ်ခဲ့ပါတယ်။

Kawakami ဟာ အိမ်ထောင်မပြုခဲ့ပဲ တစ်ကိုယ်တည်းသာ အရိုးထုတ်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အိပ်မက်စိတ်ကူးတွေအတိုင်းကို အပြည့်အဝအကောင်အထည်ဖေါ်ရင်း၊ အခြားစီးပွားရေး လက်ခွဲလေးတွေလည်း လုပ်ရင်းနဲ့ နေခဲ့တာပါ။

Chindougu ဆိုတာ ထိန်းချုပ်မှုကင်းမဲ့နေတဲ့ အသိဉာဏ်အလွှာကို အသိရှိရှိလှုံ့ဆော်ပေးတဲ့ ကစားနည်းတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။

kenji kawakami

သူ့ရဲ့ အယူအဆတွေဟာ လူအတော်များများကို ကူးစက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် chindougu ဟာ အချိန်ရဲ့ တိုက်စားမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ပါ့မလား?

Chindougu ပျံ့နှံ့လာခြင်း

(၉၀) ပြည့်နှစ်တွေတုန်းက chindougu အကြောင်းကို လူစိတ်ဝင်စားမှုမြင့်တက်ခဲ့ပြီး အသင်းအဖွဲ့တွေ၊ အစည်းအရုံးတွေ၊ ပြပွဲတွေ အများအပြားကို ဂျပန်ပြည်တွင်းသာမှ ဥရောပနဲ့ အခြားအနောက်နိုင်ငံတွေမှာပါ အများအပြားပြုလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။

ခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ chindougu ကို သီးသန့် အဖွဲ့တွေဖွဲ့ပြီးလုပ်ကြတာမျိုးတွေ နည်းပါးသွားပေမယ့် Facebook လို ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေ ခေတ်စားလာတာနဲ့ အမျှ DIY ဗီဒီယိုတွေလိုမျိုး အိမ်သုံးပစ္စည်းတစ်ခုခုကနေ အထူးအဆန်းလုပ်ပြတာမျိုးတွေကို ကြည့်ရှုသူသန်းနဲ့ချီပြီးရှိလာကြပါတယ်။

Kawakami ကို လူထူးလူဆန်းလို့ ပြောရမယ်ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။ သူ့ခေတ်အခါမှာ Digital နည်းပညာဆိုတာ ထွန်းကားကာစပဲ ရှိပါသေးတယ်။ သူကိုယ်တိုင် ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ digital နည်းပညာတွေကို သိပ်မနှစ်သက်ပါဘူး။ သူ့ကို analog လိုပဲ သတ်မှတ်ထားရင်တောင် ရပါတယ်။ 

“Digital ပစ္စည်းတွေကို ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ လူတွေကို ခွဲခြားလိုက်ပြီး သူတို့ရှင်သန်ရာ ကမ္ဘာလေးထဲမှာပဲ ကန့်သတ်ထားလိုက်တာမျိုးနဲ့ တူနေပါတယ်။ လူ လူချင်းဆက်သွယ်လှုပ်ရှားတဲ့ အခါမျိုးမှာ ရရှိလာတဲ့ ပျော်စရာတွေကို digital ပစ္စည်းတွေသုံးတဲ့ သူတွေမသိပါဘူး။”

Kenji Kawakami

“နောက်ပေါ်လာတဲ့ digital နည်းပညာတွေဆိုတာ လူသားတွေရဲ့ ဘဝတွေကို အဆင်ပြေချောမွေ့အောင် အများကြီးလုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆိုတာကို လက်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုရှိတာက လူတွေကို အပေါ်ယံတွေပဲ ခံစားချက်တွေပေးနိုင်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လည်း ခပ်တိမ်တိမ်ပဲ ဆက်ဆံရေးတွေထားကြတော့အောင် တွန်းပို့နေတာပါပဲ။” လို့ Kawakami က ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း chindougu အနေနဲ့ အနောက်နိုင်ငံက အသင်းအဖွဲ့တွေမှာ website တွေရှိပေမယ့် ဂျပန်က အဖွဲ့တွေဆီမှာတော့ website လွှင့်တင်ထားခြင်းမရှိပါဘူး။

အင်တာနက်ပေါ်မှာ သူဘာမှ မလုပ်ပေမယ့် အပြင်လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားနေခဲ့တာပါ။ (၂၀၁၀) မှာတော့ သူအပြင်မှာ Documentary တစ်ခု အတွက် Kawakami ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်အချို့မှတ်တမ်း ဗီဒီယိုလေး Youtube ပေါ်ကိုရောက်လာပါတယ်။

(၁၅) စက္ကန့်စီသာကြာမြင့်တဲ့ ဗီဒီယိုအတိုလေး (၉) ခုထဲမှာ Kawakami ကတော့ ရှေးခေတ် (၁၈) ရာစုတုန်းက အနောက်တိုင်းသားတစ်ယောက်လို အပြင်အဆင်ဖက်ရှင်နဲ့ပါ။ ဗီဒီယိုတွေကိုတော့ ChindouguSociety ဆိုတဲ့ Youtube channnel လေးက တင်ထားတာပါ။ ခုဒီဆောင်းပါး ရေးတဲ့အချိန်အထိ subscriber ဟာ (၂၆) ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ အဲဒီဗီဒီယိုလေးတွေတင်ထားခဲ့တဲ့ နှစ်မှာပဲ Kawakami ဟာ ABC news နဲ့ အင်တာဗျူူးလုပ်ခဲ့ပါတယ်။

Chindougu စာအုပ်တွေကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာကို ပြန်ဆိုခဲ့တဲ့ Dan Papia ကတော့ လက်ရှိအထိ The International Chindougu Society မှာ ဥက္ကဌတာဝန်ကို ယူထားတုန်းပါပဲ။ သူ့အနေနဲ့ အသင်းကို အမေရိကန်နိုင်ငံ Los Angeles မြို့မှာ စတင်တည်ထောင်ခဲ့တာပါ။ ယခုထက်ထိ website ဟာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပေမယ့် တည်ရှိနေတုန်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူဟာ တိုကျိုက Global COmmunications Arts Institute က ပါမောက္ခတစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

Chindougu အဖွဲ့အစည်းတွေ ကမ္ဘာအနှံ့အသီးသီးပေါ်ပေါက်လာခဲ့ကြပြီး တချို့ အဖွဲ့တွေဆိုရင် အဖွဲ့ဝင်ပေါင်း “၁၀,၀၀၀” ကျော်တယ်လို့တောင် ဖေါ်ပြကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခုအနေအထားနဲ့ကတော့ မှန်ချင်မှ မှန်တော့မှာပါ။ အောက်က ဗီဒီယိုထဲမှာတော့ အမေရိကန်နိုင်ငံ Milwaukee မှာ လုပ်ခဲ့တဲ့ chindougu ပွဲထဲက မှတ်တမ်းလေးကို မြင်ရမှာပါ။

အမေရိကန်တွေရဲ့ chindougu အပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုက လျော့ပါးသွားပေမယ့် ပြင်သစ်တွေအနေနဲ့ကတော့ မရပ်တန့်ကြသေးပါဘူး။ ပြင်သစ်နိုင်ငံမှာ The Chindogu Association of France ဆိုပြီးတော့ အဖွဲ့အစည်းအနေနဲ့ ရှိပါတယ်။ သူတို့က website တစ်ခုအနေနဲ့ လွှင့်တင်ထားခြင်းမရှိပေမယ့် “The 10 Commandments of Chindogu” ဆိုပြီး စာအုပ်အနေနဲ့ ထုတ်ဝေထားပါတယ်။

Foire Internationale de Marseille မှာလည်း (၂၀၁၃) နဲ့ (၂၀၁၄) ခုနှစ်တွေမှာ Kawakami အနေနဲ့ ပြပွဲတွေလုပ်ခဲ့ပါသေးတယ်။ အပေါ်က ဗီဒီယိုထဲမှာ (၂၀၁၃) ပြပွဲက မှတ်တမ်းအချို့ကို ကြည့်ရှုနိုင်ပါတယ်။

ပြင်သစ်နိုင်ငံ၊ ပဲရစ်မြို့မှာ (၂၀၁၆) ခုနှစ်က ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ Foire D’Automne ပွဲမှာ chindougu ပစ္စည်းတွေကိုလည်း အထူးအနေနဲ့ ထည့်သွင်းပြသခဲ့ပါတယ်။  Palais de Tokyo မှာလည်း (၂၀၁၅) ခုနှစ်တုန်းက အနုပညာမြောက်တဲ့ တီထွင်ဖန်တီးမှုတွေအဖြစ် Kawakami ရဲ့ chindougu ပုံတွေကို ထည့်သွင်းပြသခဲ့ပါတယ်။

Chindougu ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းဖို့ လို/မလို

တကယ့် မောင်းနှင်အားနဲ့ မီးရှူးတိုင်ကို ကိုင်ဆောင်ခဲ့တဲ့သူကတော့ chindougu ကို တီထွင်ခဲ့တဲ့ Kawakami ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူဟာ လူသားတစ်ယောက်မို့ အမြဲတမ်းဆိုတာတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ တစ်ယောက်ယောက်က သူထွန်းညှိခဲ့တဲ့ မီရှူးတိုင်ကို လက်ဆင့်ရမှာပါပဲ။ မေးစရာရှိတာက ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သွားသင့်သလား ဆိုတာပါ။

Chindougu ဆိုပြီး နာမည်ကြီး ကျော်ကြားလာတဲ့ အချိန်ဟာလည်း ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ပစ္စည်းအသစ်အဆန်းတီထွင်မှု အားကောင်းဆုံးဖြစ်နေတဲ့ အချိန်ပိုင်းခြားကာလဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောမယ်ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။ နေ့စဥ်ပုံမှန် နိစ္စဓူဝ သတ်မှတ်ချက်တွေထဲကနေ ခွဲဖြာထွက်လာတဲ့ တွေး‌ခေါ်ပုံတွေမို့လည်း လူများက အားပေးခဲ့ကြတာပါပဲ။ နောက်တစ်ခုက “ထူးခြားဆန်းပြား တီထွင်မှုများ” လို့ လူအများက မြင်ခဲ့ကြတာမဟုတ်ပဲ၊ “ထူးခြားဆန်းပြား ဂျပန်တီထွင်မှုများ” ဆိုပြီး လူအများက ရှုမြင်ခဲ့ကြတာပါ။ စာအုပ်အနေနဲ့ 101 Unuseless Japanese Inventions: The Art of Chindogu ဆိုပြီးတော့တောင် ထုတ်ထားတာရှိပါတယ်။ တကယ်က chindougu ရဲ့ လူတွေအံ့သြသွားစေနိုင်တဲ့ တီထွင်မှုတွေက Kenji Kawakami ကိုယ်တိုင်ဆီကပဲ ထွက်ပေါ်လာတာပါ။ ဂျပန်နိုင်ငံကြောင့်ဆိုပြီးတော့ ပြောမယ်ဆိုရင်တော့ မမှားပေမယ့် မမှန်ပြန်ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ ဆန်းပြားတဲ့ အတွေးအ‌ခေါ်တွေနဲ့ အယူအဆတွေဟာ မားကတ်တင်းသမားတွေရဲ့ လက်ထဲမှာ “weird Japan” ဆိုပြီး အမျိုးမျိုးပုံဖေါ်ခံရပါတော့တယ်။ 

ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ဖေါက်ထွက်တွေးတောမှုတွေနဲ့ ဆန်းသစ်တီထွင်မှုတွေကိုတော့ မပျောက်ပျက်ရအောင် ထိန်းသိမ်းထားရင် ကောင်းမှာပါ။ Idea Champions မှာ Tim Moore ပြောခဲ့တာရှိပါတယ်။

ရလဒ်အနေနဲ့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ တီထွင်ဖန်တီးမှုတစ်ခုဟာ chindougu လိုမျိုး အူကြောင်ကြောင်ပဲ ဖြစ်ပါဦးတော့၊ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ တကယ်အရေးကြီးတာက ဦးနှောက်ကို သန်စွမ်းစေဖို့ များများချိတ်ဆက်၊ များများတွေးခေါ်ရင်းနဲ့ပဲ ရှေးယခင်က မတွေးဖူးတာတွေ တွေးမိလာကြတာပါပဲ။

Tim Moore

တီထွင်ဖန်တီးမှုဆိုတာကတော့ ဒါပါပဲ။ တစ်ခုနဲ့ တစ်ခုရဲ့ ချိတ်ဆက်မှုတွေကို မြင်ပြီး အဲဒီချိတ်ဆက်မှုတွေကို တစ်ခုခုဖြစ်အောင် လုပ်ရဲတာမျိုးတွေပါ။ တခါတလေတော့ နေရာကျချင်မှ ကျမှာပါ။ ရလဒ်အနေနဲ့ ကိုယ်လိုချင်တဲ့ အရာတစ်ခုခုမထွက်ပေါ်လာရင်တောင်မှ၊ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ တစ်ခုခုကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ပြီးသားဖြစ်သွားမှာပါ။

SOURCES

• International Chindogu Society
• International Chindogu Society (old site)
• Nihon Terebi
• Popular Mechanics
• The Japan Times
• Japan Focus
• Ping Magazine
• Japan inc.
• Japonesidades
• The Whine Maker
• BBC
• Idea Champions
• Wikipedia
• ABC News
• Global Communications Arts Institute